Πρασινίζοντας την έρημο

16 Φεβρουαρίου 00:00 2013 by admin

Ένα μικρό βίντεο για το σχέδιο πρασινισμού της ερήμου από τον Αυστραλό Geoff Lawton έναν από τους πλέον καταξιωμένους ακτιβιστές στον χώρο της περμακουλτούρας. Ο Lawton κατάφερε το ακατόρθωτο: ως παράδειγμα, δημιούργησε ένα κήπο περμακουλτούρας (permaculture) 40 στρεμμάτων, στο επίπεδο αλμυρό έδαφος της έρημου, 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, κοντά στη Νεκρά Θάλασσα στην Ιορδανία.
Το σχέδιο πρασινισμού της ερήμου ξεκίνησε το 2001 και η πορεία του είναι εντυπωσιακή μέχρι σήμερα παρά την διακοπή της χρηματοδότησης.Χαρακτηριστικά λέει:
«Μπορούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα του κόσμου σε έναν κήπο! Μπορείτε να λύσετε όλα σας τα προβλήματα της ρύπανσης και όλες σας τις ανάγκες εφοδιασμού, σε έναν κήπο. Και οι περισσότεροι σήμερα δεν το ξέρουν αυτό. Και αυτό κάνει τους περισσότερους ανθρώπους πολύ ανασφαλείς.»
Αν η έρημος συμβολίζει τον απόλυτα αφιλόξενο τόπο, την οριστική καταστροφή και το μάταιο κάθε προσπάθειας για αναγέννηση, και αν αυτό το σεληνιακό τοπίο μετατρέπεται τελικά σε όαση, τότε κάλλιστα θα μπορούσαμε να μιλάμε για θαύμα.

Όμως αυτό που κατάφερε ο Αυστραλός ειδικός της περμακουλτούρας Geoff Lawton και το οποίο φαινομενικά μοιάζει με θαύμα, στην ουσία δεν είναι παρά η προσέγγιση των προβλημάτων με σοφία: αυτήν που απλόχερα μας παρέχει η Φύση, αρκεί να την παρατηρήσουμε και να την αφομοιώσουμε.Αν με επίκεντρο τον εαυτό μας αναλύσουμε τον καθημερινό τρόπο ζωής μας με την ρουτίνα των συνηθειών που περιλαμβάνει, και αν δούμε τις προεκτάσεις τους τραβώντας γραμμές που τις συνδέουν με τις συνέπειες τους, τότε θα αντιληφθούμε ότι αυτές οι συνήθειες λειτουργούν ουσιαστικά ως μοχλοί.
Έχουν δηλαδή πολλαπλασιαστική ικανότητα για θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο αφού αθροιστικά όλες αυτές οι ατομικές συνήθειες από μεμονωμένες σταγόνες ενώνονται σε ένα καθοριστικό ρεύμα.
Το μήνυμα λοιπόν του εγχειρήματος του Geoff Lawton δεν είναι απλά ότι το «ακατόρθωτο» και το «ουτοπικό» μπορεί να γίνει εφικτό.Το μήνυμα είναι ότι σε αυτή τη συγκυρία ο καθοριστικός παράγοντας στην εξέλιξη αυτού του κόσμου είμαστε πλέον εμείς και ότι τίποτε δεν έχει κριθεί οριστικά ή τουλάχιστον τίποτε δεν είναι δεδομένο και μόνιμο, όσο κι αν φαίνεται ως τέτοιο.
Τα πάντα ρει όπως είπε ο Ηράκλειτος και άρα επίκειται άρδην αλλαγή του σκηνικού προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Τα πάντα τώρα εξαρτώνται από την δική μας διάθεση, αντίληψη, θέληση και σοφία γιατί μπορούν να μας οδηγήσουν σε αειφόρες και ζωτικής σημασίας πρακτικές (μία απ’ αυτές είναι η περμακουλτούρα), οι οποίες θα είναι καθοριστικές για το μέλλον μας.