Φωτίνια, ένας αειθαλής θάμνος με κόκκινα φύλλα

Φωτίνια, ένας ανθεκτικός αειθαλής θάμνος με υπέροχο λαμπερό κόκκινο φύλλωμα. Η φωτίνια είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά με γρήγορη ανάπτυξη που μπορεί να φτάσει σε ύψος 3-4 μέτρων. Υπάρχουν, βέβαια, και νάνες ποικιλίες φωτίνιας που φτάνουν σε ύψος περίπου 1,5 μέτρου.

Τα φύλλα της φωτίνιας είναι μακρόστενα, λεία και δερματώδη, έχουν κόκκινο χρώμα την άνοιξη, παίρνουν ένα μωβ χρώμα το καλοκαίρι και πρασινίζουν το χειμώνα. Η φωτίνια είναι ένα ανθεκτικό φυτό με πολύ καλή προσαρμογή στο ξηροθερμικό μεσογειακό περιβάλλον. Αποτελεί ιδανική επιλογή για φύτευση σε φράχτη στον κήπο, καθώς και σε γλάστρα στο μπαλκόνι.

Η φωτίνια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και δημιουργεί όμορφους και πυκνούς φράχτες με έντονες κόκκινες πινελιές. Ας δούμε, λοιπόν, αναλυτικά συμβουλές για τη φροντίδα της φωτίνιας. Πού τη φυτεύουμε, τι συνθήκες χρειάζεται για να αναπτυχθεί και να απολαμβάνουμε υγιείς φωτίνιες με υπέροχα κόκκινα φύλλα.

Για έντονο κόκκινο χρώμα στα φύλλα, φυτεύουμε τη φωτίνια σε θέσεις με ήλιο. Μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημισκιερή θέση, χάνοντας λίγο από τη ζωηράδα του χρώματος της. Η φωτίνια δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος και μπορεί να φυτευτεί στους περισσότερους τύπους χώματος αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση για να απομακρύνεται το νερό.

Η φωτίνια αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και στους ανέμους. Επιπλέον, η φωτίνια είναι ανθεκτική στην αλατότητα και μπορούμε να τη φυτέψουμε κοντά στη θάλασσα, αποτελεί ιδανικό

Η φωτίνια μπορεί να φυτευτεί άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο στον κήπο μας, σε περιόδους που δεν επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Για τον σχηματισμό φράκτη, φυτεύουμε σε αποστάσεις 0,80-1,20 μέτρου ανάλογα την ανάπτυξη των φυτών των φυτών που φυτεύουμε και πόσο γρήγορα θέλουμε να πυκνώσουν για να διαμορφωθεί ο φράκτης.

Κατά την φύτευση της φωτίνιας, ανοίγουμε λάκκους διαστάσεων τουλάχιστον 25×25 εκατοστών για να αναπτυχθεί το ριζικό σύστημα του φυτού. Η προσθήκη και κοπριάς κατά τη φύτευση, και παρέχει θρεπτικά στοιχεία στη φωτίνια για να αναπτύξει πλούσια βλάστηση.

Για τη φύτευση της φωτίνιας στο μπαλκόνι, που έχουν διάμετρο και ύψος τουλάχιστον 30 εκατοστών, καθώς η φωτίνια αναπτύσσει πλούσιο ριζικό σύστημα. Η φωτίνια είναι ένα από πιο και μπορούμε να τη φυτέψουμε σε σημείο με νότιο, ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό.

Χρησιμοποιούμε γενικής χρήσης με για καλύτερο αερισμό της ρίζας. Στη βάση της γλάστρας, τοποθετούμε μία λεπτή στρώση χαλικιών για να απομακρύνεται το νερό που περισσεύει όταν ποτίζουμε.

Η φωτίνια χρειάζεται σχετικά τακτικό πότισμα για να έχει καλή ανάπτυξη. Ποτίζουμε δυο φορές τη βδομάδα την εποχή της άνοιξης και του φθινοπώρου. Τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, χρειάζεται συχνότερο πότισμα περίπου τρεις φορές τη βδομάδα.

Την περίοδο του χειμώνα, ελαττώνουμε αρκετά τη συχνότητα του ποτίσματος ειδικά αν έχουμε πολλές βροχοπτώσεις. Το υπερβολικό πότισμα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη ρίζα της φωτίνιας που προκαλούνται από την .

H φωτίνια έχει μικρές ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά. Για να ενίσχυσουμε την ανάπτυξη της, προσθέτουμε ένα πλήρες λίπασμα στις αρχές και στα τέλη της άνοιξης και συμπληρωματικά στις αρχές του φθινοπώρου. Η συμπληρωματική προσθήκη , αν και δεν είναι απαραίτητη, βοηθάει να διατηρήσουμε όμορφη την όψη του φυλλώματος.

Για φωτίνιες που έχουμε σε γλάστρα, προσθέτουμε υγρό λίπασμα για πράσινα φυτά κάθε μήνα, από τις αρχές της άνοιξης ως τα τέλη του φθινοπώρου ώστε να εξασφαλίσουμε καλή ανάπτυξη του φυτού.

Η φωτίνια μπορεί να προσβληθεί από διάφορα έντομα, όπως από τον  που εμφανίζει τη χαρακτηριστική βαμβακάδα, τη που δημιουργεί μελιτώματα στα φύλλα και διάφορες κάμπιες που τρώνε τα φύλλα της.

Για την καταπολέμηση τους, ψεκάζουμε το φύλλωμα με  που προμηθευόμαστε από γεωπονικά καταστήματα όπως ο θερινός πολτός, τα άλατα καλίου και η .

Εναλλακτικά, σε προληπτικό επίπεδο ψεκάζουμε διαλύοντας 1 κουταλιά της σούπας και 1 κουταλιά του γλυκού οινόπνευμα σε ένα λίτρο νερό.

Σε συνθήκες αυξημένης υγρασίας και κακού αερισμού, η φωτίνια μπορεί να προσβληθεί από μυκητολογικές ασθένειες και να εμφανίσει χαρακτηριστικές καφέ, μαύρες, σκούρες κόκκινες ή γκρι κηλίδες στα φύλλα.

Για την αντιμετώπιση των ασθενειών, ψεκάζουμε το φύλλωμα της φωτίνιας με σκευάσματα  που προμηθευόμαστε από γεωπονικά καταστήματα. Σε ήπια προσβολή, μπορούμε να ψεκάσουμε με αυτόσχέδιο σκεύασμα που φτιάχνουμε διαλύοντας 1 κουταλιά του γλυκού  σε ένα λίτρο νερό.

Το κλάδεμα της φωτίνιας γίνεται στις αρχές της άνοιξης, αφού περάσουν οι παγωνιές του χειμώνα. Με το κλάδεμα, απομακρύνουμε ξερούς και αδύναμους βλαστούς, αραιώνουμε εσωτερικά την πυκνή βλάστηση για να έχει καλύτερο αερισμό και χαμηλώνουμε το φυτό στο επιθυμητό ύψος.

Στις αρχές του φθινοπώρου, κάνουμε ένα ελαφρύ συμπληρωματικό κλάδεμα, αφαιρώντας ξερά και ασθενή κλαδιά. Επίσης, αν έχουμε διαμορφώσει τις φωτίνιες σε φράχτη κλαδεύουμε ελαφρά τις άκρες της βλάστησης για να δώσουμε μεγαλύτερη ομοιομορφία.

Για μεμονωμένα φυτά φωτινίας που έχουμε στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι, μπορούμε με κατάλληλο κλάδεμα να τα διαμορφώσουμε και σε σχήμα μπάλα διατηρώντας έναν κεντρικό κορμό. Σε κάθε περίπτωση, μετά το κλάδεμα, ψεκάζουμε με σκεύασμα χαλκού για απολύμανση από σσθένειες.

Η φωτίνια μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρους, ωστόσο καθυστερεί αρκετά η ανάπτυξη του φυτού και γι’ αυτό προτιμούμε τον . Στα τέλη του καλοκαιρού, κόβουμε τμήματα βλαστών μήκους 10-15 εκατοστών από υγιή φυτά φωτίνιας και απομακρύνουμε τα 2/3 των φύλλων ξεκινώντας από τη βάση του μοσχεύματος. Είναι σημαντικό να βάζουμε ορμόνη ριζοβολίας στην βάση του μοσχεύματος καθώς βοηθά πολύ στην επιτυχία του πολλαπλασιασμού.

Στη συνέχεια, φυτεύουμε τα μοσχεύματα της φωτίνιας σε γλάστρες φυτωρίου, χρησιμοποιώντας  γενικής χρήσης με αρκετό  και ελαφρόπετρα. Μετά από 5-6 εβδομάδες, τα νέα φυτά της φωτίνιας θα έχουν σχηματίσει αρκετές ρίζες για να τα μεταφυτέψουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα ή να τα φυτέψουμε απευθείας στον κήπο μας.

Η φωτίνια, αν μείνει ακλάδευτη την άνοιξη, γεμίζει λευκά αρωματικά άνθη την περίοδο Απριλίου – Μαΐου. Τα άνθη της φωτίνιας καταλήγουν αργότερα σε κόκκινους καρπούς που ωριμάζουν μες στο φθινόπωρο και παραμένουν στο φυτό μέχρι τον χειμώνα ενισχύοντας την καλλωπιστική του αξία.