Φτιάχνω λικέρ: Elixir de Garus

Θα μπορούσα να κατατάξω αυτή την συνταγή στην ενότητα με τα άρθρα «φτιάχνω τα δικά μου φάρμακα» γιατί αυτό το αλκοολούχο ποτό δημιουργήθηκε από την αρχή για τέτοιο σκοπό, όπως θα διαβάσετε παρακάτω και η συνταγή και η παρασκευή, είναι παρόμοια με αυτή των βαμμάτων που χρησιμοποιούνται αντίστοιχα στη κατασκευή φαρμάκων από φυτά.

Σμύρνα 30 γραμμάρια

Αλόη 15 γραμμάρια

Μοσχοκάρφι (γαρύφαλλο) 15 γραμμάρια

Κανέλα 30 γραμμάρια

Εσωτερικό φλοιό μοχσοκάρυδο 30 γραμμάρια

Μοσχοκάρυδο 15 γραμμάρια

Κρόκος Kοζάνης (Safran de Vafence) 15 γραμμάρια

Οινόπνευμα 86 βαθμών 7 ½ λίτρα

Υλικά σιροπιού
Ζάχαρη 5 κιλά
Νερό 4 λίτραΑφήνουμε να μουσκέψουν (δηλαδή να εμποτιστούν στο αλκοόλ) τουλάχιστον για 15 ημέρες, αποστάζουμε και προσθέτουμε κατόπιν το σιρόπι κρύο.
Χρωματίζουμε με κροκοβαφία, αφήνουμε να κατασταλάξει και διυλίζουμε.Το ελιξίριο του γιατρού Garrus. Φάρμακο ή ποτό; Αυθεντική φόρμουλα ή απομίμηση;Τα ελιξίρια ζωής ήταν παλαιότερα πολύ χρησιμοποιούμενα φάρμακα ή ποτά.
Φτιάχνονται με αλκοόλ από απόσταξη και ζάχαρη, συχνά προσφέρονται ως λικέρ, είναι ευχάριστα στην γεύση και περιέχουν φάρμακα ή όχι.
Πολλά είναι άγνωστα την σημερινή εποχή, αλλά το ελιξίριο του Garrus έχει περάσει μέσα από τους αιώνες. Είναι διεγερτικό του πεπτικού, τονωτικό, γευστικό ποτό, υπακτικό-καθαρτικό.
Φτιάχνετε με διαβροχή αλόης, σαφράν, μύρου, γαρύφαλλου, κανέλας και μοσχοκάρυδου σε αλκοόλ πριν από την απόσταξη, στη συνέχεια προσθέτετε βανίλια, αδίαντο (κοινός πολυτρίχι), λουλούδια πορτοκαλιάς νερό και ζάχαρη.Φαίνεται ότι είχε ανακαλυφθεί στα τέλη του 17ου αιώνα ή στις αρχές του 18ου αιώνα από τον Joseph Garrus, γιατρού που ζούσε στο Παρίσι. Όταν πέθανε, το 1722, το ελιξίριο ήταν ήδη γνωστό. Κατά τη διάρκεια της Βασιλείας, χορηγήθηκε στη Δούκισσα του Berry και σε κάποια σημαντικά μέλη της βασιλικής αυλής. Κατά τη διάρκεια όλου του 18ο αιώνα, θεωρήθηκε ως πανάκεια με πολλές χρήσιμες ιδιότητες, αναφερόμενο σε ορισμένες φαρμακοποιίες και διαθέσιμο στα φαρμακεία.Ωστόσο, ο Garrus είχε κατηγορηθεί ότι είχε απλώς βελτιώσει την φόρμουλα του «ελιξίριο de propriété» του Παράκλεσου, που ονομάζεται επίσης βάμμα αλόης, μύρου και σαφράν. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο αριθμό των φόρμουλων που περιέχουν αυτά τα ίδια φάρμακα από φυτά, είναι δύσκολο σήμερα να διευκρινίσει κανείς την προέλευσή τους και να ανακαλύψει ποιος αντιγράφτηκε από τον άλλο.

Το ελιξίριο του γιατρού Garrus είναι επίσης γνωστό στη βιβλιογραφία επειδή το όνομά του χρησιμοποιείται στη Μαντάμ Μποβαρύ σαν Tartarin sur les Alpes. Στις αρχές του 21ου αιώνα, μερικοί από μας το θεωρούν ως ένα από τα καλύτερα υπακτικά λικέρ.