Κούνελο-μεζονέτες ή μεταφερόμενες κούνελο-τροχοβίλλες

Μια που αποφάσισα και εγώ να ασχοληθώ με την εκτροφή κουνελιών έκατσα και έφτιαξα κλουβιά για κουνέλια. Σκέφτηκα να φτιάξω διαφορετικού τύπου κλούβες από τις κλασικές όπως περιγράφονται σε προηγούμενο άρθο και ο κύριος λόγος είναι ότι δεν τα πάω καλά με την ηλεκτροσυγκόλληση και από την άλλη ήθελα κάτι «διαφορετικό» αγοράζοντας τα λιγότερα δυνατά υλικά. Ακόμα ήθελα τα κλουβιά να είναι πάρα πολύ γερά και να μην αναποδογυρίζουν εύκολα επειδή τα δύο σκυλιά μου δεν τα πάνε καλά με τα υπόλοιπα ζώα του κτήματος και θέλουν σε κάθε ευκαιρία να τα “φάνε”.Τα κλουβιά αυτά θα τα χρησιμοποιήσω σε εξωτερικό χώρο, μέσα στο κτήμα μου , ώστε να έχω μια φυσική χορτοκοπτική μηχανή (τα κουνέλια) και ταυτόχρονα λίπανση από τα “απόβλητα” τους. Ετσι γλυτώνω και τον κόπο και το κόστος από τις συνεχείς κοπές χόρτου με το χορτοκοπτικό μου τρακτέρ και τα κουνέλια τρέφονται με φυσικές τροφές(τα χορταράκια του κτήματος).Είχα σε μια άκρη στη αυλή μου μια τρύπια πλαστική παλετοδεξαμενή 1000 λίτρων με μεταλλικό γαλβανιζέ σκελετό(παρόμοια με της φωτογραφίας), την οποία και χρησιμοποίησα κόβοντας την στη μέση οριζόντια με ένα τροχό και τη χώρισα σε δύο τμήματα με τα οποία θα φτιάξω δύο κλουβιά.Πήρα τον ένα σκελετό και τον επένδυσα εξωτερικά με ειδικό γαλβανιζέ κουνελόσυρμα στις πέντε από τις έξι πλευρές του.
Για ευκολία κατά το «ντύσιμο» χρησιμοποίησα σε αρκετά «κρίσιμα» σημεία (γωνίες,καμπύλες κτλ) πλαστικά ζωναράκια σύσφιξης που χρησιμοποιούν οι ηλεκτρολόγοι για μια πρώτη σταθεροποίηση. Μετά το αρχικό δέσιμο με τα «ζωναράκια» έκανα τα υπόλοιπα δεσίματα με χοντρό γαλβανιζέ σύρμα ώστε να δεθεί γερά πάνω στο σκελετό το πλέγμα. Στην κάτω πλευρά του κύβου που θα είναι και η πλευρά που ακουμπά στο χώμα μπήκε άλλο πλέγμα με μεγαλύτερο «καρέ» ώστε να μπορούν τα κουνέλια να βόσκουν ελεύθερα αλλά και όχι τόσο μεγάλο που να μπορούν να βγουν από εκεί σκάβοντας.Στην επάνω πλευρά του κλουβιού μπήκε ένα μεγάλο κομμάτι κόντρα πλακέ θαλάσσης, που είχε περισσέψει από άλλη κατασκευή, ώστε να τα προστατεύει από την βροχή. Πάνω σε αυτό το κόντρα πλακέ βιδώθηκαν από την μέσα μεριά δύο τενεκέδες από τυρί «πλαγιασμένοι» για να έχουν τη φωλιά τους ψηλότερα από το έδαφος. Οι τενεκέδες από τυρί είναι πολύ βολικοί γιατί έχουν άνοιγμα στρογγυλό χωρίς γωνίες και γρέζια που μπορεί να πληγώσουν τα κουνέλια. Από το άνοιγμα του τενεκέ μέχρι και το κάτω πλέγμα φτιάχτηκε μια «ράμπα» από ένα κομμάτι-ρέλι ραμποτέ ξύλο. Το συγκεκριμένο κλουβί χωρίστηκε στα δύο για να φιλοξενήσει δύο αρσενικούς «κούνελους».
Σε κάθε χώρισμα προστέθηκαν μια ταΐστρα και μια ποτίστρα και ανοίχτηκε μια πόρτα με μεντεσέ για να μπορούμε να τα βγάζουμε από τα κλουβιά.Κάθε μέρα μετακινώ περίπου κατά δύο μέτρα το κλουβί γιατί το έχουνε “ξυρίσει” το χόρτο και το έχουν σκάψει και “λιπάνει”. Την επόμενη μέρα οι κότες το έχουν αναλάβει για ένα “δεύτερο χέρι” επεξεργασίας. Με αυτόν το τρόπο έχουμε κουνέλια σχεδόν “ελευθέρας βοσκής” που τρέφονται φυσικά δεν τρώνε σχεδόν καθόλου από την ταίστρα την έτοιμη κουνελοτροφή,έχουμε φυσική χορτοκοπή και λίπανση του κτήματος.Αργότερα θα προσθέσω και δύο συμπαγείς ρόδες στη μια πλευρά για να μετακινούνται πιο εύκολα τα κλουβιά
Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνοντας παρόμοια κλουβιά με διαφορετική εσωτερική διάταξη μπορούμε να έχουμε όλα τα κουνέλια μας διασκορπισμένα μέσα στο κτήμα όλο το χρόνο χωρίς να χρειαζόμαστε ειδικό στεγασμένο χώρο. Μόνο στην περίπτωση που θα έχουμε γέννες μέσα στο χειμώνα χρειάζεται να φτιάξουμε ειδικά κλουβιά με καλά προστατευμένες από τα καιρικά φαινόμενα και πολύ καλά μονωμένες φωλιές, ώστε να μην έχουμε απώλειες από το κρύο.