Δουράντα: Το λουλούδι του ουρανού με τα κρεμαστά άνθη

Η δουράντα είναι ένα τροπικό φυτό με μαγευτικά μωβ μπλε λουλούδια που κρέμονται προς τα κάτω δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.

Γνωστή και ως ντουράντα (Duranta erecta), στο εξωτερικό έχει πολλές διαφορετικές ονομασίες όπως χρυσή δροσοσταλιά (Golden dewdrop), μούρο του περιστεριού (Pigeon berry) και λουλούδι του ουρανού (Skyflower).

Πρόκειται για ένα σε μορφή μικρού δέντρου ή που φτάνει σε ύψος 3-6 μέτρων.

Η δουράντα ανήκει στην ίδια οικογένεια με άλλα γνωστά όπως η και η .

Διαθέτει μέτρια οδοντωτό φύλλωμα, άλλες φορές σε έντονο πράσινο χρώμα και άλλες χρυσοκίτρινο ή κιτρινοπράσινο ανάλογα την ποικιλία του φυτού.

Η πλούσια ανθοφορία της δουράντας ξεκινάει την εποχή του καλοκαιριού με πανέμορφα λουλούδια που σταδιακά μετατρέπονται σε σφαιρικούς πορτοκαλί καρπούς.

Αποτελεί εξαιρετική επιλογή για να φυτέψουμε στα όρια του κήπου και σε γωνίες μονοπατιών, σε εισόδους πολυκατοικιών, καθώς επίσης σε μεγάλες γλάστρες στο μπαλκόνι και στην αυλή μας.

Ας δούμε, αναλυτικά, χρήσιμες συμβουλές για τη φροντίδα της δουράντας για να απολαμβάνουμε την εντυπωσιακή ανθοφορία και τους πανέμορφους καρπούς της στον κήπο και το μπαλκόνι μας.

Η δουράντα έχει μικρές απαιτήσεις σε φροντίδα και θέλει ηλιόλουστες θέσεις για να έχει πλούσια ανθοφορία και σχηματισμό καρπών, καθώς σε σκιερά σημεία το φυτό εμφανίζει περιορισμένη και πιο αραιή βλάστηση.

Είναι ανθεκτικό φυτό στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ωστόσο παρουσιάζει ευαισθησία στις χαμηλές θερμοκρασίες και στην παγωνιά του χειμώνα.

Σε περιοχές με βαρύ χειμώνα, η δουράντα φυτεύεται στον κήπο ως ετήσιο φυτό ή αν φυτευτεί σε γλάστρα καλό είναι να μεταφέρεται τον χειμώνα σε εσωτερικό χώρο για να την προστατέψουμε από το ψύχος.

Η δουράντα προτιμά ελαφρώς όξινα εδάφη με pH 5,5-7 και φυτεύεται στους περισσότερους τύπους εδαφών που διαθέτουν ικανοποιητική αποστράγγιση.

Επιλέγουμε ηλιόλουστα σημεία για να φυτέψουμε δουράντα σε μπαλκόνια, σε αυλές και σε βεράντες που διαθέτουν νότιο ή δυτικό προσανατολισμό.

Για τη φύτευση της δουράντας  σχετικά μεγάλου μεγέθους, διαμέτρου τουλάχιστον 30 εκατοστών, με τρύπες στη βάση για να απομακρύνεται το νερό.

Γεμίζουμε τις γλάστρες της δουράντας με ειδικό  για οξύφιλα φυτά, προσθέτοντας στη βάση μία στρώση χαλικιών ή  για καλύτερη στράγγιση.

Η δουράντα ανθίζει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο χαρίζοντας μας πολλά λουλούδια σε μπλε, μωβ ή λευκό χρώμα.

Αφού ολοκληρώσει την ανθοφορία της, διατηρεί τον καλλωπιστικό της χαρακτήρα, καθώς τα λουλούδια μετατρέπονται σε όμορφους πορτοκαλί καρπούς σφαιρικού σχήματος που παραμένουν πάνω στο φυτό μέχρι τον χειμώνα.

Η δουράντα έχει μέτριες ανάγκες σε πότισμα για να αναπτυχθεί και νας μας δώσει πλούσια ανθοφορία.

Ενδεικτικά, ποτίζουμε τη δουράντα 2 φορές την εβδομάδα την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ την ζεστή περίοδο του καλοκαιριού απαιτεί συχνότερο πότισμα κάθε 2 μέρες.

Στα πρώτα στάδια ανάπτυξης, θα πρέπει να ποτίζουμε τακτικά την δουράντα, φροντίζοντας να επαναλαμβάνουμε το πότισμα μόνο αφού έχει στεγνώσει το χώμα της.

Η δουράντα όταν φυτεύεται σε γόνιμα εδάφη δεν χρειάζεται  για να εξασφαλίσει ικανοποιητική ανάπτυξη και ανθοφορία.

Σε εδάφη πιο φτωχά σε θρεπτικά συστατικά, προσθέτουμε στα φυτά της δουράντα πλήρες κοκκώδες λίπασμα μία φορά το μήνα από τις τις αρχές της άνοιξης ως τα τέλη φθινοπώρου.

Συμπληρωματικά, στα τέλη φθινοπώρου, μπορούμε να προσθέσουμε  ώστε ενισχύσουμε το χώμα με  και θρεπτικά συστατικά.

Σε φυτά δουράντας που έχουμε φυτέψει σε γλάστρες και ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι, προτιμούμε να προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας κάθε 3-4 εβδομάδες καθώς διαθέτει καλύτερη απορρόφηση.

H δουράντα προσβάλλεται συχνά από τον αλευρώδη, το μικρό λευκό πεταλουδάκι που δημιουργεί κόλλα στα φύλλα των φυτών και περιορίζει την ανάπτυξη τους.

Για την , ψεκάζουμε το φύλλωμα της δουράντα με βιολογικό σκεύασμα  που προμηθευόμαστε από γεωπονικά καταστήματα. 

Εναλλακτικά, μπορούμε να εφαρμόσουμε με σαπουνόνερο, διαλύοντας 1 κουταλιά της σούπας τριμμένο σε ένα λίτρο νερό.

Για να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια της ανθράκωσης δημιουργεί κόκκινο-καφέ κηλίδες στο περιθώριο των φύλλων της δουράντας, ψεκάζουμε με βιολογικό .

Κλαδεύουμε την δουράντα κάθε χρόνο στις αρχές της άνοιξης, αφού περάσουν οι παγωνιές του χειμώνα.

Με το κλάδεμα της δουράντας, φροντίζουμε να περιορίσουμε την ανάπτυξη της, καθώς έχει την τάση να επεκτείνεται σε μονοπάτια του κήπου, σε πεζοδρόμια και σε γειτονικά φυτά.

Κόβουμε αρκετά τα κλαδιά του φυτού πριν την έναρξη της ανοιξιάτικης βλάστησης διατηρώντας το σχήμα του, ενώ παράλληλα απομακρύνουμε ξερούς και αδύναμους βλαστούς.

Φροντίζουμε να φοράμε γάντια κατά το της δουράντας για να προστατέψουμε τα χέρια μας, καθώς κάποια είδη διαθέτουν μικρά αγκάθια.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε τα δικά μας φυτά δουράντας εύκολα και οικονομικά χωρίς να χρειαστεί να τα προμηθευτούμε από φυτώρια, με δύο βασικούς τρόπους, κάνοντας: α)  και β) .

α) Πολλαπλασιασμός δουράντας με σπόρο

Παίρνουμε σπόρους από τους ώριμους καρπούς της δουράντας μέσα στο φθινόπωρο για να τους φυτέψουμε την άνοιξη σε σπορείο. Για να βλαστήσουν οι σπόροι της δουράντας, συνήθως απαιτούν διάστημα 1-2 μηνών.

Αξίζει να αναφέρουμε πως τα καινούρια φυτά δουράντας από σπόρο αναπτύσσονται αρκετά πιο αργά, συγκριτικά με φυτά δουράντας από μοσχεύματα.

β) Πολλαπλασιασμός δουράντας με μοσχεύματα

Ο πιο γρήγορος και οικονομικός τρόπος για να δημιουργήσουμε νέα φυτά δουράντας είναι κόβοντας τρυφερά κλαδιά μήκους 10-15 εκατοστών, μέσα στην άνοιξη.

Φυτεύουμε τα κλαδάκια σε γλάστρες φυτωρίου αφού έχουμε τοποθετήσει ορμόνη ριζοβολία στη βάση τους και ακολουθούμε τις αναλυτικές οδηγίες του .

Αν και οι καρποί της δουράντας είναι τοξικοί για τον άνθρωπο και για τα κατοικίδια, αποτελούν πολύτιμη τροφή για τα πουλιά που επισκέπτονται τον κήπο μας.