Αντιμετώπιση για το βακτηριακό κάψιμο σε αχλαδιές και μηλιές

Αν τα φύλλα της αχλαδιάς αρχίζουν να καφετιάζουν, να εμφανίζουν μαυρίσματα και να έχουν μία όψη σαν καμένα, τότε είναι πιθανό τα δέντρα μας να έχουν προσβληθεί από το βακτηριακό κάψιμο των μηλοειδών.

Πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές βακτηριακές ασθένειες που προσβάλλουν κάθε χρόνο την , την και την καλλιέργεια της κυδωνιάς.

To βακτηριακό κάψιμο προκαλείται από το βακτήριο ερβίνια (Erwinia amylovora) και θεωρείται πολύ καταστρεπτική ασθένεια.

Ειδικά στις αχλαδιές, όπως και , μπορεί σε λίγους μήνες να ξεράνει μεγάλο αριθμό δέντρων που βρίσκονται σε παραγωγική φάση.

Το βακτηριακό κάψιμο προκαλεί σημαντικά προβλήματα τόσο στις επαγγελματικές καλλιέργειες αχλαδιάς, μηλιάς και κυδωνιάς, όσο και σε μεμονωμένα δέντρα που έχουμε στον κήπο μας.

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα κύρια συμπτώματα του βακτηριακού καψίματος στα δέντρα της αχλαδιάς, ποιες συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη της ασθένειας, και πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε για να περιορίσουμε της ζημιές και να σώσουμε τα δέντρα μας.

Το βακτηριακό κάψιμο δημιουργεί χαρακτηριστικά συμπτώματα με μαύρισμα των φύλλων, των βλαστών και των ανθέων της αχλαδιάς που μοιάζουν σαν να έχουν περάσει από φωτιά.

Η προσβολή της αχλαδιά αρχίζει συνήθως την άνοιξη από τα άνθη που παίρνουν ένα πράσινο χρώμα που σταδιακά μαυρίζουν, και ξεραίνονται.

Στη συνέχεια, μέσα στο καλοκαίρι, η προσβολή επεκτείνεται σε φύλλα και βλαστούς της αχλαδιάς, τα οποία μαραίνονται και ξεραίνονται. Τα ξερά φύλα και άνθη παραμένουν στα δέντρα την περίοδο του φθινοπώρου και του χειμώνα.

Η προσβολή μπορεί να επεκταθεί ακόμα και σε κλαδιά, ακόμα και στο κορμό όπου εμφανιζονται έλκη πανω στο κορμό.

Σε συνθήκες υγρού και ζεστού καιρού, την περιοδο του καλοκαιριού, μπορεί να εμφανιστεί στα προσβαβλημένα φύλλα, άνθη και κλαδιά της, χαρακτηριστική κόλλα με τη μορφή σταγόνων κεχριμπαρένιου ή κρεμ χρώματος, η οποία ονομάζεται βακτηριακή εξίδρωση.

Το βακτηριακό κάψιμο μπορεί να προσβάλλει ακόμα και τους καρπούς της αχλαδιάς. Οι προσβεβλημένοι καρποί αρχικά εμφανίζουν ένα ξερό σάπισμα που καλύπτεται από τις χαρακτηριστικές σταγόνες κόλλα της βακτηριακής εξίδρωσης και σταδιακά συρρικνώνονται παραμένοντας πάνω στο δέντρο της αχλαδιάς.

Η μόλυνση και η εξάπλωση της ασθένειας του βακτηριακού κάψιμου ευνοείται σε θερμοκρασίες 18-30°C και αυξημένη σχετική υγρασία ειδικά όταν επικρατεί βροχερός υγρός καιρός.

Τα σχηματιζόμενα νέα μολύσματα μεταφέρονται στα άνθη της αχλαδιάς με τη βροχή αλλά και με τα έντομα επικονίασης, τις μέλισσες.

Η μετάδοση της ασθένειας σε αμόλυντες περιοχές γίνεται κυρίως με μολυσμένο πολλαπλασιαστικό υλικό, δηλαδή νεαρά καρποφόρα δέντρα που προέρχονται από φυτώρια που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια.

Για την αντιμετώπιση του βακτηριακού κάψιμου σε αχλαδιές, μηλιές και κυδωνιές με οικολογικό τρόπο, θα απαιτηθεί ένας συνδυασμός μέτρων που αναλυτικά περιγράφουμε παρακάτω:

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να προστατεύσουμε την καλλιέργεια μας το βακτηριακό κάψιμο είναι η επιλογή και φύτευση ανθεκτικών ποικιλιών αχλαδιάς και μηλιάς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τις ποικιλίες αχλαδιάς Κρυστάλλι, Kieffer και Moonglow καθώς και τις ποικιλίες μηλιάς Delicious, Golden Delicious, Starkimson και Starking Delicious ως σχετικά ανθεκτικές στο βακτηριακό κάψιμο.

Εξαιρετικά ευαίσθητη στο βακτηριακό κάψιμο είναι η ποικιλία αχλαδιάς Κοντούλα, η ποικιλία μηλιάς Pink Lady και όλες οι ποικιλίες κυδωνιάς.

Κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, ελέγχουμε τις αχλαδιές κάθε βδομάδα και απομακρύνουμε όλα τους προσβεβλημένους βλαστούς και κλαδιά μαζί με υγιές τμήμα των βλαστών μήκους 20 εκατοστών.

Τα εργαλεία κλαδέματος πρέπει να απολυμαίνονται κατά τη διάρκεια της εργασίας σε διάλυμα χλωρίνης ανακατεύοντας 2 κουταλιές σε ένα λίτρο νερό.

Επίσης, είναι σημαντικό την περίοδο του χειμώνα,, να απομακρύνονται προσβολές (έλκη) που σχηματίζονται σε χοντρά κλαδιά και στον κορμό και στη συνέχεια να αλείφονται με πυκνό διάλυμα που περιέχει 3,5% βορδιγάλειο πολτό και 3,5% ασβέστη.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε περιπτώσεις που έχουμε έντονα προσβεβλημένα δέντρα αχλαδιάς, θα πρέπει να ξεριζώνονται και στη συνέχεια να καίγονται για να περιορίσουμε τα μολύσματα.

Ο έγκαιρος ψεκασμός με υγρό χαλκό κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας είναι αρκετά αποτελεσματικός για την καταπολέμηση της προσβολής των ανθών από το βακτηριακό κάψιμο καθώς και για την επέκταση της ασθένειας το καλοκαίρι.

Εκτελούμε τρεις ψεκασμούς με υγρό χαλκό στις αχλαδιές κατά την περίοδο ανθοφορίας ανά 5 ημέρες αποφεύγοντας σε κάθε περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε από τα σκευάσματα χαλκού, τον βορδιγάλειο πολτό και το θειικό χαλκό που μπορεί να είναι τοξικοί σε ορισμένες ποικιλίες αχλαδιάς.

Η πρώτη προσβολή από βακτηριακό κάψιμο σε αχλαδιές στον ελληνικό χώρο εμφανίστηκε μόλις το 1984 στην περιοχή της Αρκαδίας, ενώ την άνοιξη του 1987 παρατηρήθηκε μία σοβαρή επιδημία βακτηριακού καψίματος σε φυτώρια αχλαδιάς, μηλιάς και κυδωνιάς που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές.