Τα Ελληνικά φάρμακα που φτιάχνονται στην Ελλάδα

Ο κ. Σταύρος Δέμος, θεωρείται ο πατριάρχης του Ελληνικού φαρμάκου. Εκτός από καλύτερος πρεσβευτής της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας είναι ένας άνθρωπος που ξεχειλίζει από θετική ενέργεια, ένας άνθρωπος που αγαπάει την Τέχνη, είτε αυτό μεταφράζεται με την αγάπη του στη μουσική, είτε στα εικαστικά. Λατρεύει το αρχιτεκτονικό σχέδιο και εκτός από το ίδιο του το σπίτι, έχει σχεδιάσει και τα τρία εργοστάσιά του, που βρίσκονται όλα μαζί στην ίδια έκταση, στο Κρυονέρι.Πάνω από όλα όμως είναι αυτός ο ευπατρίδης που αγαπάει τους συνανθρώπους του και τους βοηθάει χωρίς να το διατυμπανίζει. Έτσι, δικαίως θεωρείται ένας υπέροχος εργοδότης, ένας γλυκομίλητος άνθρωπος και ένας “μπον βιβέρ” (bon viveur), που μεταφράζεται ως “άνθρωπος της ζωής”. Με λίγα λόγια, ξέρει να ζει και αυτός και η πιστή σύντροφός του από το 1965 όταν παντρεύτηκαν.

Ο Σταύρος Δέμος είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο με ικανοποίηση θα έγραφε κάποιος ένα βιβλίο. Και απλώς να τον γνωρίσει κάποιος, μόνο οφέλη θα έχει στη ζωή του. Γιατί αντλεί τα σωστά διδάγματα από τη ζωή του. Και βεβαίως κάνοντας τις αναγκαίες συγκρίσεις εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι μία χούφτα Δέμους να είχε η Ελλάδα θα ΄δειχνε πως θα γινόταν αλλιώς!Από ένα απλό φαρμακείο
Ο “Εθνικός Κήρυκας” επιχείρησε να “βιογραφήσει» τον Σταύρο Δέμο σε μία από τις επισκέψεις του στις εγκαταστάσεις της DEMO ΑΒΕΕ, τη μεγαλύτερη πλέον ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία ιδρύθηκε από τον ίδιο, το 1965, βασιζόμενη αρχικά σε ένα απλό φαρμακείο, που είχε ανοίξει στην κοινότητα του Παπάγου, για να αναδομηθεί σε 8 χρόνια σε μία οικογενειακή ανώνυμη εταιρεία που παρασκευάζει με δικό της “know how” ενέσιμα φαρμακευτικά προϊόντα που εμπορεύεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Εχουν ήδη συμπληρωθεί 51 χρόνια λειτουργίας της και τα κουτιά με τα φάρμακα που φέρνουν πάνω τους τη φίρμα DEMO ABEE, φεύγουν καθημερινά στο εξωτερικό κατά χιλιάδες, μαζί με την ελληνική σημαία. Με αυτή τη φίρμα που αποτελεί το εχέγγυο της αξιοπιστίας, επιδιώκει με πάθος να μην παρεκκλίνει καθόλου από τις αρχές της άριστης ποιότητας. Γι’ αυτό και την εμπιστεύονται οι πελάτες της διεθνώς.Αρκάς στην καταγωγή
Ο Σταύρος Δέμος γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας. Αρχικά σπούδασε Οικονομικά στη Βιομηχανική Σχολή (μετέπειτα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιώς) και στη συνέχεια σπούδασε και απέκτησε το πτυχίο της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.Ο “ομογενής πατέρας του”, ο οποίος είχε επιστρέψει στην Τρίπολη από την Αμερική όπου είχε μεταναστεύσει, λέει ο κ. Δέμος, του δίδαξε την εργατικότητα με το ρητό «Το σήμερα είναι το χθες και το αύριο είναι το σήμερα» και επίσης του ενέπνευσε την πρόοδο και το επιχειρείν!
Γυρνώντας από τις ΗΠΑ ο πατέρας του αγόρασε διάφορα ακίνητα. Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διορατικός όπως ήταν, ίδρυσε στην κεντρική πλατεία της Τρίπολης ένα καφενείο. Προέβλεπε ότι έρχεται ο πόλεμος και σκέφτηκε ότι με αυτό το καφενείο θα συντηρούσε την οικογένειά του.
“Κι ας θεωρείτο υποτιμητικό για τους ‘Μπρούκληδες’ όπως ονόμαζαν τότε τους επαναπατρισθέντες ομογενείς. Πράγματι από αυτό το καφενείο όμως, ο πατέρας μου μπόρεσε να μας βοηθήσει στην περίοδο της Κατοχής και να μας σπουδάσει”, λέει ο κ. Σταύρος Δέμος και συνεχίζει: “Η δε μητέρα μου, ήταν Αϊβαλιώτισσα, από τη Μικρά Ασία και ήταν αυτή που μας κληρονόμησε τη φιλομάθεια, το πνεύμα της μόρφωσης, των Γραμμάτων, των καλών τεχνών, και όλα τα ευγενή προτερήματα… Επίσης, τη φιλοδοξία της διάκρισης και την πίστη στον εαυτό μας”.Η πατρική οικογένεια του κου Δέμου αποτελείτο από τρία αδέλφια. Τον Σταύρο Δέμο, τον αδερφό του Γιάννη, που είναι σήμερα οδοντίατρος και πατέρας τριών παιδιών, και την Μαίρη, η οποία έχει επίσης τρία παιδιά.
Εκτός από τα παιδιά του κ. Σταύρου, και όλα του τα ανίψια από τα αδέρφια του διαπρέπουν στον ιατρικό και φαρμακευτικό χώρο. “Τα παιδιά μου αποφοίτησαν από Πανεπιστήμια της Αμερικής διακριθέντα, στη Φαρμακευτική η Στέλλα, στη Χημεία και Φαρμακευτική Τεχνολογία η Ιωάννα και στα Οικονομικά και τη Χημεία ο Δημήτρης. Είμαστε και οι τρεις οικογένειες πολύ δεμένες και αγαπημένοι μεταξύ μας”, προσθέτει ο κ. Δέμος.Η φοιτητική ζωή
Με αφορμή τα παραπάνω, ο κ. Δέμος αναπολεί και τα δικά του φοιτητικά χρόνια. Έβγαλα το Γυμνάσιο και το Πρακτικό Λύκειο. Θυμάμαι ότι από τα 27 παιδιά του Λυκείου μου, τα 25 μπήκαν με την πρώτη χρονιά στο Πανεπιστήμιο. Τέτοια φιλομάθεια υπήρχε σε όλους μας. Βέβαια ανέκαθεν είχα το μικρόβιο της μουσικής, κάτι που εξηγεί και το πάθος μου για την όπερα.
Σήμερα η όπερα έχει γίνει κτήμα του ελληνικού λαού με άριστη επιτυχία. Πιστεύω ότι ο καινούργιος καλλιτεχνικός Διευθυντής κ. Κουμεντάκης Γεώργιος, διεθνούς φήμης συνθέτης, καθ’ όλα άξιος με άπειρες περγαμηνές, θα αναβαθμίσει, θα εμφυσήσει και θα ενσαρκώσει έτι περισσότερο, τα ιδανικά της όπερας στην ψυχή του Έλληνα φιλόμουσου. Είμαι βέβαιος ότι και με τη βοήθεια του Προέδρου κ. Αθανάσιου Θεοδωρόπουλου θα το κατορθώσει”.
Και προσθέτει: “Αλλά φυσικά εγώ μεγάλωνα στην Τρίπολη και η Τρίπολη δεν ήταν Ζάκυνθος! Την εποχή εκείνη, έπρεπε να γίνουμε επιστήμονες για να επιζήσουμε. Όχι μουσικοί”.Δεν ήξερε από την πρώτη στιγμή ότι θα ασχοληθεί με τα φάρμακα. Εν συνεχεία, μας διηγείται ότι του άρεσε πολύ και η Χημεία. Κάπου διάβασε στο Γυμνάσιο ότι η παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης που μέχρι τότε πίστευαν ότι παράγεται μόνο από τα σταφύλια, εν τούτοις παράγεται και από την πατάτα.
Η περιοχή της Τρίπολης είχε μεγάλη παραγωγή πατάτας και σκέφτηκε πως αν μάζευε τα μικρά κομμάτια που έμεναν στους αγρούς θα είχε μία πρώτη ύλη δωρεάν, για να κάνει ένα εργοστάσιο παραγωγής οινοπνεύματος. Αυτό δε, που έμενε σαν υποπροϊόν, θα ήταν άριστο για τη διατροφή των γαλακτοφόρων ζώων. Και το όνειρο συνεχιζόταν…
Έτσι, ο Σταύρος Δέμος δίνει εξετάσεις και μπαίνει δεύτερος με υποτροφία στη Βιομηχανική Σχολή (σήμερα λέγεται Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιώς) με το όνειρο να σπουδάσει Βιομηχανική Παραγωγή.Στη Φαρμακευτική
Όμως, ο πατέρας του δεν έδειχνε ικανοποιημένος. Αντιμετώπιζε τα ειρωνικά σχόλια των συμπολιτών του, “Βιομήχανος θα γίνει ο Σταύρος;” και οι φίλοι του τον ρωτούσαν επειδή ήταν και καλός μαθητής, γιατί δεν πήγε στη Φαρμακευτική, παραδειγματισμένοι από έναν φαρμακοποιό γείτονα που είχε κάνει πολλά χρήματα.
Έτσι σκέφτηκε και έδωσε στη Φαρμακευτική χωρίς να το ξέρει κανένας, αφού διάβασε κρυφά ένα ολόκληρο καλοκαίρι και κατάφερε να περάσει έβδομος κατά σειρά επιτυχίας στο Πανεπιστήμιο.
Αποφοίτησε και από τις δύο Σχολές κάτι που ήταν πολύ σπάνιο για την εποχή εκείνη. Ο Σταύρος Δέμος ήταν ένας νέος με οράματα και απαιτήσεις από τη ζωή. Πολύ καλός μαθητής, με αξιώσεις, κοινωνικός και αποδεκτός σχεδόν από όλους τους συνομηλίκους του.Ο επαγγελματικός βίος
Αποφοιτώντας, πιάνει δουλειά στη Φαρμακοβιομηχανία «ΜΙΝΕΡΒΑ» στον Μπακάκο. Πολύ σύντομα εξελίσσεται και αναλαμβάνει διευθυντής του εμπορικού τμήματος. Παράλληλα, εκλέγεται και πρόεδρος των φαρμακοποιών που δεν είχαν φαρμακείο.
Εκείνη την εποχή έγραψε ένα άρθρο ως Πρόεδρος των Φαρμακοποιών, που ανέφερε ότι, “οι κοινοί εγκληματίες συλλαμβάνονται ενώ οι εγκληματίες της Δημόσιας Υγείας αφήνονται ελεύθεροι με την ευλογία του Υπουργείου Υγείας”. Το άρθρο το είχε γράψει επειδή είχαν εισαχθεί από την Τουρκία κάτι ενέσεις (ορμόνες) χωρίς να έχουν την απαραίτητη ορμόνη και για την οποία χορηγούνταν.Την εποχή εκείνη, εδώ και 55 χρόνια, οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Τώρα ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων είναι πλήρως οργανωμένος και οι υπηρεσίες του λειτουργούν άψογα χωρίς να δίνουν περιθώρια για κάθε είδους παρανομία.
“Σαν νέος άνθρωπος με ευαισθησίες, σαν επιστήμων και ως πρόεδρος φαρμακοποιών έπρεπε να λάβω θέση και να αντιδράσω. Κι έγραψα ότι αν θέλει το κράτος, οι υπεύθυνοι μπορούσαν να συλληφθούν. Το άρθρο θεωρήθηκε κομουνιστικό χωρίς να έχω καμία σχέση με τέτοιου είδους οργανώσεις. Μετά από αυτό, πιέστηκε ο Μπακάκος να με απολύσει”.Στόχος η επιτυχία
“Απολυθείς από του Μπακάκου, καλούμαι από τον Καθηγητή Δαμβέργη να αναλάβω το εργοστάσιό του. Αρνήθηκα ευγενικά διότι είχα διαφορετικές αντιλήψεις επί της ανάπτυξης ενός εργοστασίου και του είπα τότε με σεβασμό: ‘Κύριε καθηγητά μου, είμαι νέος άνθρωπος και θέλω να πετύχω. Δεν με ενδιαφέρει το οικονομικό αλλά η επιτυχία’. Και έφυγα. Σκέφτηκα όμως ότι με τα μυαλά που έχω πρέπει να κάνω μία δουλειά δική μου. Eτσι ξεκίνησα την παραγωγή φαρμάκων. Ξεκίνησα λοιπόν να φτιάχνω τα δικά μου φάρμακα με τη μέθοδο του φασόν σε εργοστάσιο τρίτου”.
Την εποχή εκείνη o Σταύρος Δέμος, κάνει αίτηση για έγκριση των δικών του φαρμάκων, ενώ παράλληλα το 1965 ανοίγει ένα φαρμακείο, στον οικισμό Χολαργού – Παπάγου. «Δεν με χωρούσαν όμως οι τέσσερις τοίχοι του φαρμακείου. Είχαν ήδη εγκριθεί και τα φάρμακά μου, οπότε αποφάσισα και ίδρυσα το πρώτο μου εργοστάσιο» μας λέει.Η DEMO AΒΕΕ
Ήταν το 1966 που ιδρύει με χρηματοδότη το φαρμακείο του, την ατομική επιχείρηση “ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΜΟΣ Φαρμακευτικά Προϊόντα“. Το 1968 ίδρυσε την ετερόρρυθμη εταιρεία “ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΜΟΣ & ΣΙΑ Ε.Ε.” – Παραγωγή και Εμπορία Φαρμακευτικών Προϊόντων. Οι δύο αυτές επιχειρήσεις συγχωνεύτηκαν το 1972 και ιδρύθηκε η DEMO AΒΕΕ, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Έχτισε το πρώτο εργοστάσιο στο Κρυονέρι αργότερα το δεύτερο, ακολούθησε το τρίτο και τώρα ετοιμάζεται μέσα στην ίδια έκταση να κτίσει και το τέταρτο στη σειρά.
Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας, ενώ διετέλεσε Σύμβουλος στην «Ενωση Επιστημόνων Παραγωγής Φαρμάκων». Εχει τιμηθεί μεταξύ άλλων από Πανεπιστήμια, επαγγελματικές ενώσεις, Νοσοκομεία και Συλλόγους.
Κυριολεκτικά αμέτρητα τα βραβεία και οι έπαινοι που έχει δεχτεί τόσο για την προσφορά του στο φάρμακο, αλλά κυρίως για το ευεργετικό και φιλανθρωπικό του έργο. “Δόξα τω Θεώ” λέει “είχα δημιουργήσει ένα καλό όνομα στη φαρμακευτική κοινότητα και με στήριξαν πολλοί στα πρώτα μου βήματα ως επιχειρηματία”.Την εποχή εκείνη βεβαίως δεν υπήρχαν -όπως μας επισημαίνει- πολλές ξένες εταιρείες φαρμάκων. Τότε είχαν αρχίσει να ενδιαφέρονται και εύρισκαν εύκολα πρόθυμους αντιπροσώπους να συνεργαστούν με αυτούς. Αυτοί δημιουργούσαν ένα δίκτυο πελατών με αποτέλεσμα να έρχεται η ξένη εταιρεία στην Ελλάδα και να δημιουργεί το δικό της γραφείο.
Έτσι μετά από λίγο χρονικό διάστημα, οι Έλληνες αντιπρόσωποι έμεναν μετέωροι. Ο Μπακάκος τότε έκανε αυτό το λάθος. Ο κ. Δέμος δεν ακολούθησε όμως αυτή την τακτική. “Για έναν επιχειρηματία τα δύο του πόδια είναι η εταιρεία του και μία αντιπροσωπεία απέξω είναι οι πατερίτσες του”, επισημαίνει.
Μιλώντας για τα εργοστάσιά του, που όπως μας πληροφορεί έχουν όλες τις τεχνολογικές προδιαγραφές τελευταίου τύπου, ο κ. Δέμος μας ξεκαθάρισε ότι δεν είναι υπέρ τού να μην μπαίνει ανθρώπινο χέρι. “Εξυπηρετικά και αναγκαία είναι τα μηχανήματα, αλλά και οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκουν δουλειά. Οταν δεν υπάρχει δουλειά στον κόσμο τότε κινδυνεύουν από τα μηχανήματα ακόμα και οι εργοδότες…”Τεράστια διαφορά
Κληθείς να μας πει πώς παρασκευάζει σήμερα τα φάρμακα, χαμογέλασε και επισήμανε ότι διαφέρουν παρασάγγας από την παλιά μεθοδολογία, όταν τα έφτιαχνε ο ίδιος. “Τώρα έχουμε ένα τμήμα από 37 βιολόγους, χημικούς, φαρμακοποιούς, που χρειάζονται για να φτιαχτεί μόνο ένας φάκελος. Αυτός περιέχει πολλά στοιχεία που υποβάλλονται στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκου για να εγκριθεί το φάρμακο. Κι αυτός ο φάκελος μπορεί να έχει εκατοντάδες σελίδες”.Δεν εξετάζει πλέον ο ίδιος ο κ. Δέμος τον φάκελο αλλά εμπιστεύεται τους διευθυντές των τμημάτων. “Είναι πιο εξειδικευμένοι από μένα”, λέει. Για τη διαφορά πρωτότυπων σκευασμάτων και γενοσήμων, ο πατριάρχης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας μας λέει ότι «τα πρωτότυπα σκευάσματα με πρωτότυπο μόριο λίγες εταιρείες το κάνουν. Επειδή ένα πρωτότυπο φάρμακο έχει δισεκατομμύρια σε έξοδα λόγω των πολλών και πολύχρονων ερευνών.
“Εμείς πρέπει να περιμένουμε μία δεκαπενταετία για να βγάλουμε ένα όμοιο φάρμακο που το αποκαλούμε γενόσημο. Ωστόσο, επειδή οι ξένες εταιρείες αρχικά έκαναν τα φάρμακά τους στα δικά μας εργοστάσια, οι χημικοί μας είναι εξειδικευμένοι και γνωρίζουν πολύ καλά, το ‘Know How’ της παραγωγής των φαρμάκων. Το φάρμακο που παρασκευάζεται σήμερα στην Ελλάδα ας μου επιτραπεί να εκφράσω τη γνώμη μου, είναι καλύτερο από ένα εισαγόμενο αμφιβόλου τόπου και χώρας παραγωγής”.”Eνα φαρμακευτικό εργοστάσιο έχει πολλές υπευθυνότητες” λέει ο κ. Δέμος και εξηγεί: “Αν σε ένα εργοστάσιο π.χ. παπουτσιού δεν βγει καλή η σόλα, τότε πουλάς το παπούτσι με έκπτωση. Αυτό δεν γίνεται στο φάρμακο. Προβλέπονται τα πάντα λεπτομερώς. Και ειδικά στο δικό μας χώρο, που είμαστε νοσοκομειακή εταιρεία και έχουμε κυρίως δυνατά ενέσιμα φάρμακα, αντιβιοτικά κ.λ.π., και είμαστε η πρώτη εταιρεία σε νοσοκομειακά προϊόντα. Τα φάρμακα του πάγκου του φαρμακείου που παράγουμε, είναι λιγότερα σε είδη. Επίσης, ήδη εδώ και χρόνια έχουμε έναν πολύ δραστήριο εξαγωγικό τομέα.
“Το όνειρο και η φιλοδοξία μας είναι η φερέγγυα και αξιόπιστη αντιπροσώπευση του ελληνικού φαρμάκου στο εξωτερικό και το έχουμε πετύχει. Τον φάκελο με τα άπειρα στοιχεία που ετοιμάζουν οι άνθρωποί μας, για έγκριση του φαρμάκου μας, τον στέλνουμε στο εξωτερικό και γίνεται άριστα αποδεκτός. Από έξω έρχονται κάθε τόσο αρμόδιοι από χώρες που εξάγουμε όπως η Αγγλία που είναι η καλύτερή μας αγορά, η Γερμανία ή η Γαλλία και από άλλες 80 χώρες και μας επιθεωρούν και πιστοποιούν την εξαιρετική και σύμφωνη με τα διεθνή standards, ποιότητά μας”.Υπερήφανη η Ελλάδα
Στην επισήμανση ότι γίνονται εξαγωγές κυρίως σε βιομηχανικές χώρες της Δύσης, διευκρινίζω ότι γίνονται και σε τριτοκοσμικές. Ο κ. Δέμος σχολίασε ότι “η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη για εμάς, διότι σε όλο τον κόσμο , υπάρχει η ελληνική σημαιούλα της DEMO”.
Σημειώνουμε ότι η DEMO από μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα κατάφερε να είναι κύριος προμηθευτής σε Διεθνείς Οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, η Unicef, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κ.τ.λ.”Με αυτούς δεν μπορείς να παίζεις” λέει ο κ. Δέμος και προσθέτει ότι “έρχονται και ελέγχουν το κάθε τι, σύμφωνα με τους αυστηρούς κανόνες των Διεθνών Προδιαγραφών και τα αποτελέσματα σε κάθε έλεγχο είναι άριστα.
Να σημειωθεί ότι έχουμε μηχανήματα που ελέγχουν τη σταθερότητα του φαρμάκου, σε διάφορες κλιματολογικές συνθήκες. Δεν επιτρέπεται να στείλεις ένα φάρμακο που δεν αντέχει στην εναλλαγή θερμοκρασίας και υγρασίας κατά τη μεταφορά, ή την αποθήκευσή του. Οι καιρικές συνθήκες μπορεί να κυμανθούν αλλά η ποιότητα πρέπει να μείνει αναλλοίωτη. Πρέπει λοιπόν, να έχει εξεταστεί κάθε ενδεχόμενο.Δόξα τω Θεώ, και το λέω με κάθε υπευθυνότητα, έχουμε το μεγαλύτερο χημείο που υπάρχει στη χώρα μας είτε στο ελληνικό Δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα. Απλώνεται στα 1.800 τ.μ. και δουλεύει συνεχώς από τις 6 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ με καταρτισμένους επιστήμονες. Ολα αυτά τα πράγματα συντελούν για ένα άριστο προϊόν, ώστε να είμαστε ως όνομα DΕΜΟ αξιόπιστοι. Με τη βοήθεια της Παναγίας έχουμε δημιουργήσει ένα πολύ καλό όνομα στη διεθνή αγορά που είναι καθήκον μας να διατηρηθεί αναλλοίωτο.
Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι υπάρχει μεγάλο κτίριο 5.600 τ.μ. logistics στη Θεσσαλονίκη, που αρχικά κατασκευάστηκε για εργοστάσιο που να τροφοδοτεί τις χώρες των Βαλκανίων, αλλά οι τωρινές συνθήκες δεν το έχουν ακόμη επιτρέψει. Επίσης, διατηρούμε Γραφεία στη Γερμανία και αλλού, ενώ σύντομα θα κάνουμε προσπάθεια επέκτασης και στις ΗΠΑ”.
Οραμα και διάθεση
Όλα αυτά έγιναν από το μηδέν με τον κ. Σταύρο Δέμο να έχει μόνο δύο πτυχία. “Ολα ξεκινούν με το όραμα και τη διάθεση δημιουργίας και κυρίως θετική ενέργεια, γιατί αν σκέφτεσαι αρνητικά δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει όραμα, και πίστη μαζί με την εργατικότητα σε αυτό που επιχειρεί” μας λέει.
Οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς του κ. Σταύρου Δέμου όλα αυτά τα χρόνια, δεν απέβησαν εις βάρος της οικογένειάς του. Η σύζυγός του ήταν πάντα συναγωνίστρια στο εργοστάσιο από την πρώτη στιγμή. “Αυτή είχε το οικονομικό και εγώ το δημιουργικό”.Αγάπη για το προσωπικό
Ο κ. Δέμος μας τονίζει ιδιαιτέρως για το προσωπικό της εταιρείας του: “Το εργοστάσιο δεν είναι μόνο μηχανήματα, τοίχοι και όργανα χημείου. Άψυχα αντικείμενα. Αυτά για να αποδώσουν, θέλουν και το έμψυχο υλικό τους, το οποίο χρειάζεται να τα αγαπήσει, να τα σεβαστεί, να τα συντηρεί και κυρίως να τα φροντίζει. Έτσι θα αποδώσουν ό,τι το καλύτερο, ό,τι το τελειότερο των δυνατοτήτων τους.
Αυτή όμως την αγάπη πρέπει να την εμπνεύσει και να τη μεταδώσει ο εργοδότης στο έμψυχο υλικό του, που είναι οι εργαζόμενοι. Οι συνεργάτες είναι οι παράλληλοι συντελεστές της επιτυχίας.Οι εκτελεστές του οράματος του επιχειρηματία. Αυτός οφείλει να τους το μεταλαμπαδεύσει να τους εμψυχώσει και να τους μεταφέρει τη φιλοδοξία του και το όραμά του. Να τους κάνει κοινωνούς με τα πιστεύω του για την επιτυχία του σκοπού του οράματος. Ο Επιχειρηματίας πρέπει να αγαπήσει το προσωπικό του για να τον αγαπήσει και αυτό.
Να το φροντίζει και κυρίως να είναι συνεπής στις οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντί τους. Να είναι δίκαιος, να σέβεται την εργασία τους και να συμπεριφέρεται με αγάπη και ευγένεια. Μάθε τους και φρόντισε να πιστεύουν θετικά στο σκοπό της εταιρείας. Αυτές ήταν και είναι οι Αρχές μου. Χωρίς το ενδιαφέρον και την αγάπη των συνεργατών σου δεν γίνεται τίποτα. Για να επιτελεστεί ένα έργο πρέπει πρώτα να το πιστέψει ο εργοδότης. Χωρίς την πίστη και τη φροντίδα αυτού και εν συνεχεία των συνεργατών του αποκλείεται να ολοκληρωθεί οποιοδήποτε έργο.Στο εργοστάσιο ο κ. Δέμος με την σύζυγό του Δήμητρα, πηγαίνουν καθημερινά. Από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. “Όταν ‘εμβολιαστείς’ με τη δουλειά δεν είναι δυνατόν να βγάλεις τα αντισώματα από πάνω σου. Αυτό γίνεται φυσικά χωρίς να παραλείπω και τη βραδινή μας έξοδο. Μικρασιάτης ων, τι να κάνουμε!” λέει με χαμόγελο εννοώντας ότι του αρέσει η διασκέδαση.
Ξαναγυρνώντας πάλι τη συζήτηση στον εργασιακό τομέα, αναφέρει: “Αυτή τη στιγμή, κάνουμε τόσες εξαγωγές που δεν αρκεί η παραγωγή. Ανανεώνουμε συνεχώς όλα τα μηχανήματά μας. Τα έξοδα επένδυσης σε μηχανήματα ανέρχονται στα 22 εκατ. ευρώ και μαζί με τα λοιπά έξοδα θα φτάσουν τα 25 εκατ. ευρώ σε μία περίοδο κρίσης.
Κι αυτό, επειδή δεν μπορούμε να αγνοούμε την ελληνική αγορά. Είμαστε εξάλλου υποχρεωμένοι να δίνουμε μέρος της παραγωγής μας στην ελληνική αγορά. Έτσι η μόνη λύση είναι η αύξηση της παραγωγής. Πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά”.