Στρελίτσια, το πουλί του παραδείσου

Έχει το όνομα, έχει και τη χάρη! Με τέτοια εμφάνιση, δεν είναι τυχαίο που ονομάζεται πουλί του παραδείσου! Η στρελίτσια (strelitzia ή στερλίτσια όπως την λένε ορισμένοι) είναι αειθαλές καλλωπιστικό φυτό που ξεχωρίζει για τα εντυπωσιακά πορτοκαλί-μπλε άνθη της που θυμίζουν ράμφος παραδείσιου πουλιού. Με καταγωγή από τη Νότια Αφρική, η στρελίτσια χαρακτηρίζεται από αργή ανάπτυξη, φτάνει σε ύψος τα δύο μέτρα με τα μεγάλα και στενόμακρα καταπράσινα φύλλα της, ωοειδούς σχήματος, με πολύ μακρύ μίσχο. Η στρελίτσια ανθίζει την περίοδο του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, ενώ τα λουλούδια της μπορούν να διατηθούν σε βάζο εως και ένα μήνα αφού τα κόψουμε. Σε τι συνθήκες αναπτύσσεται η στρελίτσια; Η στρελίτσια προτιμά εδάφη γόνιμα, πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία που διαθέτουν καλή αποστράγγιση. Ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς ή ημισκιερές θέσεις χαρίζοντάς μας πλούσια ανθοφορία. Η στρελίτσια φυτεύεται συχνά σε βραχόκηπους, αλλά και σε παραθαλάσσια μέρη, καθώς είναι σχετικά ανθεκτική στην αλατότητα. Πάντως, είναι αρκετά ευαίσθητη στην παγωνιά του χειμώνα και στους βοριάδες, γι’ αυτό καλό είναι να της εξασφαλίζουμε προφυλαγμένη θέση κατά τη φύτευση. Για να φυτέψουμε την στερλίτσια σε γλάστρα, επιλέγουμε μπαλκόνι με νότια έκθεση για να αναπτυχθεί και να μας δώσει πολλά λουλούδια. Τι πότισμα και λίπανση χρειάζεται η στρελίτσια; H στερλίτσια έχει μέτριες απαιτήσεις σε πότισμα και χρειάζεται να την ποτίζουμε μια φορά τη βδομάδα κατά την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου, και δυο φορές τη βδομάδα την περίοδο του καλοκαιριού. Είναι φυτό μέτρια απαιτητικό σε λίπανση που χρειάζεται πλήρες κοκκώδες λίπασμα κάθε δυο μήνες μεταξύ άνοιξης καλοκαιριού και μια φορά στις αρχές του το φθινόπωρου. Για στρελίτσια που είναι φυτεμένη σε γλάστρα, προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας μια φορά το μήνα από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα μέσα φθινοπώρου. 

Πώς κλαδεύεται και πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός της στερλίτσιας; Η στερλίτσια δεν χρειάζεται κλάδεμα. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να απομακρύνουμε τα άνθη και φύλλα της αφού ξεραθούν, προκειμένου να προωθήσουμε την ανάπτυξη νέων λουλουδιών. Για να δημιουργήσουμε καινούργια φυτά στρελίτσιας, μπορούμε να φυτέψουμε σπόρο, ο οποίος χρειάζεται αρκετούς μήνες για να βλαστήσει, ή μπορούμε να την πολλαπλασιάσουμε πολύ πιο εύκολα με διαίρεση των υπόγειων ριζωμάτων κατά την διαδικάσία της μεταφύτευσης. Κατά πολλαπλασιασμό με διαίρεση των φυτών της στρελίτσιας, φροντίζουμε να διατηρούμε τουλάχιστον ένα βλαστό του φυτού ο οποίος να έχει το λιγότερο τρία φύλλα για να το μεταφυτεύσουμε. Πoια έντομα και ποιες ασθένειες προσβάλλουν τη στερλίτσια; Η στρελίτσια προσβάλλεται από το έντομο της μελίγκρας, από κάμπιες καθώς και από τον τετράνυχο. Για να τα αντιμετωπισουμε προληπτικά ψεκάζουμε με διάλυμα θερινού πολτού ή σαπώνων αλάτων καλίου, οικολογικά σκευάσματα που μπορούμε να προμηθευτούμε από γεωπονικά καταστήματα. Εναλλακτικά, φτιάχνουμε αυτοσχέδια συνταγή με σκορδο και κρεμμύδι που προτείνουμε στο άρθρο μας για την προστασία των φυτών με φυσικά υλικά και να ψεκαζουμε κάθε 2 βδομαδες τα φυτά της στρελίτσιας. Τέλος, να σημειώσουμε ότι σε συνθήκες υπερβολικής υγρασίας, σχετικά υψηλής θερμοκρσασίας και κακού αερισμού, η στερλίτσια μπορεί να προσβληθεί με την μυκητολογική ασθένεια του βοτρύτη που εκδηλώνεται με εμφάνιση μαύρων κηλίδων σε φύλλα και άνθη καθώς και μιας γκρίζας μούχλας. 

 Κι ένα μυστικό για τη στερλίτσια H διαίρεση των ριζωμάτων της στερλίτσιας, δεν πρέπει να γίνεται πολύ συχνά καθώς τα φυτά στερλίτσιας με πυκνά ριζώματα και πολλούς βλαστούς εμφανίζουν πολυ μεγαλύτερη ανθοφορία σε σχέση με αυτά που έχουν πρόσφατα υποστεί αραίωση.