Το ημερολόγιο ενός κοτετσιού

Από το κοτέτσι στην παραγωγήΤα σιχαθήκαμε τα κοτόπουλα των εκτροφείων με το αχυρένιo κρέας τους και τα άχρωμα αυγά. Επιτέλους! Θέλουμε να ξέρουμε τι τρώμε και αυτά που τρώμε να ξέρουμε τι ακριβώς τρώγανε μέχρι να φαγωθούν από εμάς!Το κοτετσάκι το ήθελα από καιρό! Αφού τον χώρο τον έχω, ποιόν μπορεί να ενοχλούσε; Πήρα λοιπόν και την απόφαση αρχές του 2010. Χρειάστηκα μια κουλούρα κοτετσόσυρμα (25 μέτρα μήκος και 1,5 μ. ύψος, 60 σανίδες από παλέτες, καρφιά, μια κουλούρα σύρμα, λίγα παλιά σιδερένια παλούκια. Συνολικό κόστος κατασκευής γύρω στα 80 €. Το στοίχημα ήταν να είναι εξασφαλισμένα τα κοτερά από αέρος, γης και από τους υπό της γης εχθρούς. Οι αρουραίοι δε χαρίζονται στα μικρά κοτοπουλάκια και έχουν τη καταπληκτική ικανότητα να τα εντοπίζουν με εξαιρετική ακρίβεια.Σκάφτηκε λοιπόν μια τάφρος βάθους 10 εκατοστών και διαστάσεων 3χ3χ3χ3 όπου θα ήταν και οι τελικές διαστάσεις της περίφραξης. Στη συνέχεια μπήκε το κοτετσόσυρμα και θάφτηκε με το χώμα της εκσκαφής. Καρφώθηκαν τα παλούκια στα καθορισμένα όρια και μπήκαν όλες οι πλευρές του πλέγματος και ενώθηκαν (ράφτηκαν) με το λεπτό σύρμα . Κατασκευάστηκε μια σιδερένια βάση ύψους 50 cm για να υποδεχτεί το κοτέτσι. Το κοτέτσι φτιάχτηκε από τα ξύλα των παλετών, σχετικά ακανόνιστα, επίτηδες για να υπάρχουν και μικρά κενά, προκειμένου να αερίζεται καλά το εσωτερικό.Πριν κλειστεί και η τελευταία πλευρά με το κοτετσόσυρμα τοποθετήθηκε και το κοτέτσι και μετά κλείστηκε και η τελευταία πλευρά. Αγόρασα μια μπάλα άχυρο το οποίο διασκόρπισα και στο εσωτερικό του κοτετσιού για στρωμνή, αλλά και στην αυλή τους για να έχουν τη ζεστασιά που τόσο αγαπούν οι κότες. Πάνω από το πλέγμα της οροφής τοποθέτησα κι ένα πλαστικό για την προστασία από τη βροχή. Αγόρασα 20 κοτοπουλάκια λίγων γραμμαρίων το καθένα, μια ταΐστρα και μια ποτίστρα.Σε ηλικία 3 μηνώνΈψαξα αρκετά και βρήκα φυράματα βιολογικών καλλιεργειών, αφού τα βιομηχανοποιημένα περιέχουν προσμίξεις ταχείας ανάπτυξης και δε ξέρω τι άλλο.
Μέσα σε 10 ημέρες είχα απώλειες από τα κοτοπουλάκια της τάξης του 30%. Δηλαδή ψόφησαν 6 εξαιτίας αναπνευστικών προβλημάτων. Σε αυτό ευθύνεται απολύτως η πωλήτρια των πουλερικών, που θα έπρεπε να το είχε διαγνώσει και να μη τα διαθέσει καθόλου.
Οι υπόλοιπες 14 τα κατάφεραν και μετά από 3 μήνες ζουν αριστοκρατικά κι ευτυχισμένες στον χώρο τους. Κάθε 2 – 3 μέρες ανοίγω το πορτάκι τους και βολτάρουν σαν τρελές στο κτήμα, χωρίς να απομακρύνονται για πολλή ώρα από το κοτέτσι τους. Λατρεύουν το χλωρό τριφύλλι, αλλά και ένα κέικ που τους παρασκευάζω με ψιλοκομμένα φύλλα κουνουπιδιών, λάχανου, ψωμιού και φυράματος ζυμωμένα με νερό. Στα έξτρα ταψάκια τους τοποθετώ τη λιχουδιά αυτή και σηκώνουν τα κεφάλια μόνο όταν τα αδειάσουν.Το άχυρο με τις ακαθαρσίες συλλέγεται κάθε 15 ημέρες περίπου και τοποθετείται στο σωρό του κόμποστ μιας και πρόκειται για πρώτης τάξης βιολογικό λίπασμα για το μπαξέ μου. Καλό είναι να γίνεται που και που καμιά απολύμανση στην εγκατάσταση για τα μικρόβια που πιάνουν τα ξύλα του κοτετσιού.
Δυστυχώς οι μέρες των fantastic 14, τελειώνουν μιας κι έχουν θρέψει αρκετά. Θα κρατήσουμε όμως τις 2-3 πιο συμπαθητικές κι αγαπησιάρες σύμφωνα με την μικρή μου κορούλα τη Δήμητρα και οι υπόλοιπες θα οδεύσουν προς κατανάλωση.10/2/2011
Η πρώτη γενιά τελείωσε με επιτυχία. Οι κότες πέρασαν τα 2 κιλά βάρους η κάθε μιά και σφάχτηκαν, ξεπουπουλιάστηκαν και καθαρίστηκαν όλες (δυστυχώς και τις αγαπησιάρες που έγραψα παραπάνω) επειδή τα μικρά της νέας γενιάς θα είχαν σοβαρό πρόβλημα συγκατοίκησης με τις “γριές”…
Στα σπλάχνα μερικών βρέθηκαν 4,5 ακόμα και 6 κρόκοι αυγών σε χρώμα βαθύ πορτοκαλί. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγες μέρες θα είχαμε και τα πρώτα αυγά. Δε πειράζει, με τις επόμενες.Το κρέας τους δίνει καταπληκτικές σούπες και μακαρονάδες, ενώ απέχει έτη φωτός από τα τυποποιημένα κοτόπουλα των S/M.
Τώρα ετοιμάζομαι για την αγορά 25 μικρών ηλικίας 20 – 25 ημερών κι έχω προετοιμάσει το κοτέτσι κατάλληλα. Καθαρίστηκαν όλα τα άχυρα από τις παλιές και απολυμάνθηκε ο χώρος και οι ταΐστρες και ποτίστρες. Στην αγορά οι τιμές του καθενός κοτόπουλου κειμένονται από 1,80 – 2 €. Οι τροφές όσο μεγαλύτερη συσκευασία τόσο φτηνότερα.Η δεύτερη γενιά
Το μόνο κακό είναι πως δε μπορώ να συμφιλιώσω τον Μπέν (ο νέος μας σκυλάκος) με τις κότες. Είναι ημίαιμος με τη μισή του καταγωγή από ποιμενική ράτσα. Για την άλλη του μισή δε ξέρω!!30/4/2011
Η δεύτερη γενιά μεγάλωσε πολύ! Το ωραίο είναι πως τα κοκκόρια και οι κότες είναι μισά – μισά.Απολαμβάνω να τις βλέπω όταν βόσκουν στο χωράφι. Όταν είναι πεινασμένες και βλέπουν πως αργεί να σερβιρισεί το μενού, τα κοκκόρια αποφασίζουν να μας επισκεφτούν στο σπίτι και οι κότες ακολουθούν πίσω τους. Πάντως έχει πλάκα να βλέπεις μια αράδα από 24 πουλερικά να σε ψάχνουν!!31/5/2011
Τα κοκόρια βαρβάτεψαν και ταλαιπωρούν τις καημένες τις κότες. Ακούς φωνές απελπισίας από τους “βιασμούς” κάθε λίγο και λιγάκι. Οι παλιοί λέγανε 6 κότες στον ένα κόκορα. Κάτι ήξεραν παραπάνω. Αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σφαγή 5 μεγαλόσωμων αρσενικών για αρχή, τα οποία μας έδωσαν καθαρό κρέας 15 κιλά! Την επόμενη κιόλας μέρα 1 Ιουνίου πήραμε χαρά μεγάλη με 2 αυγά που ανακαλύψαμε στο κοτέτσι. Το ένα το βρήκαμε πίσω από τη μεγάλη ποτίστρα και το άλλο δίπλα από τη βάση της σκάλας του κοτετσιού. Τα αυγά πολύ μικρά, σχεδόν τα 2/3 των κανονικών αυγών, αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα παίρνουμε μεγαλύτερα μεγέθη. Άντε και καλή αρχή!
Για να μη το ξεχάσω. Το ένα αυγό το πήραμε για γευστική δοκιμή, το άλλο, αφού γέμισα ένα πλαστικό καφάσι μέχρι τη μέση με άχυρο, το τοποθέτησα απαλά στο κέντρο. Το αυγό αυτό αποτελεί το λεγόμενο “φώλο” ή αλλοιώς το κίνητρο για να γεννούν οι κότες σε συγκεκριμένο σημείο κι όχι όπου θέλουν αυτές. 14/6/11
Μέσα στο καφάσι βρήκαμε 11 αυγά. Φαίνεται πως οι κυρίες πήραν μπροστά για τα καλά. Θα σκεφτώ κάτι για κάποια πιο άνετη φωλιά, ίσως και για δύο. Αυτό γιατί όταν κάποια γεννάει και υπάρχουν άλλες στην ουρά, φαίνεται να ανυπομονούν να τελειώσει η πρώτη και κακαρίζουν ανήσυχες μέχρι να το κάνουν κι αυτές. Μερικά από τα αυγά είναι διπλάσια σε μέγεθος από τα υπόλοιπα.20/6/2011
Κάποια κότα ή κάποιος κόκορας βρίσκει ελκυστικά τα αυγά σαν τροφή και δεν μαζέψαμε κανένα. Άμεση δράση φτιάχνοντας αυγοπαγίδα, σκεφτείτε τις μπάλες του μπιλιάρδου που πέφτουν μέσα στο τραπέζι, καθώς και ένα αυγό που το γέμισα με γύψο. Είναι τακτική που αποδίδει και αποτρέπει τις αυγόφιλες από το να τρώνε αυγά. Αργά χτες το απόγευμα αρχίσαμε να ξαναπαίρνουμε αυγά.26/6/2011
Σφάξαμε 5 κοκκόρια, έτσι έμειναν 2 στο κοτέτσι μαζί με 12 κότες. Επλπίζω τώρα σε μικρότερη ταλαιπωρία και σε λιγότερες κραυγές απελπισίας. Τα αυγά γίνονται όλο και πιο μεγάλα.28/6/2011
Μετά τη μείωση των κοκοριών έβγαλα την αυγοπαγίδα και ξανατοποθέτησα το κλασσικό πλαστικό καφάσι με άχυρο. Βρήκα 13 αυγά. Έχω αφήσει το γύψινο αυγό, το οποίο φαίνεται πως δούλεψε κανονικά. Παρέλειψα να γράψω πως έχω προσθέσει στη διατροφή τους και σπασμένα κοχύλια, και μια χούφτα αλάτι για να πάρουν όσο ασβέστιο θέλουν και να μη τσιμπολογάνε τα τσόφλια των αυγών τους για να το πάρουν από εκεί. 1/7/2011
Η αυγοπαραγωγή συνεχίζεται μια χαρά. Υπολογίζω γύρω στα 40 αυγά την εβδομάδα. Ήδη ξεκινήσαμε να χαρίζουμε! Αυτό με βάζει σε υπόνοιες πως κάποιος από τους μακαρίτες κόκορες έκανε τη ζημιά…7/9/2011
Για όσους δεν έχουν κοντινή πρόσβαση με το νερό αφιερώνεται η παρακάτω πατέντα. Η μεγάλη ποτίστρα στην οποία τελικά κατέληξα έχει ως εξής : Παίρνουμε ένα πλαστικό δοχείο λαδιού 50 lt (λίμπα τη λέμε στο χωριό μου) και 2 εκατοστά από τη βάση της κάνουμε μια τρύπα με το τρυπάνι διαμέτρου 0,5 cm. Σιγουρευόμαστε πως το καπάκι δεν επιτρέπει να περνάει αέρας. Αγοράζουμε και ένα μεγάλο πιάτο μεγάλης γλάστρας, το οποίο θα αποτελεί τη βάση της κατασκευής και από κει θα πίνουν το νερό οι κότες μας. Γεμίζουμε το δοχείο με νερό και το σφραγίζουμε πολύ καλά με το καπάκι του. Για να είμαστε σίγουροι πως δεν περνάει αέρας βάζουμε ανάμεσα στο καπάκι και στο χείλος του δοχείου ένα πλαστικό φύλλο.Προσωπικά χρησιμοποίησα ένα κομμάτι νεοπρέν 3 χιλιοστών (είναι το υλικό που φτιάχνουν τις στολές κατάδυσης. Η πατέντα λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Το νερό στο πιάτο φτάνει μέχρι το ύψος της τρύπας του δοχείου και πλέον δεν υπάρχει φόβος να ξεμένουν οι κότες από νερό. Προσθέστε κάθε φορά στο δοχείο και την ανάλογη ποσότητα ΕΜ. Δεν αφήνουμε ποτέ το ίδιο νερό πάνω από 5-6 μέρες. Αδειάζουμε το παλιό, καθαρίζουμε το δοχείο και γεμίζουμε με φρέσκο. Την όλη κατασκευή μπορείτε να τη σηκώσετε μέχρι εκεί που φτάνουν οριακά οι κότες να πιούν, αποφεύγοντας τα πολλά λερώματα.28/11/2011
Ο Μπεν ο σκυλάκος που γαϊδουροποιήθηκε από το πολύ φαί, θέλοντας να σπάσει τη μονοτονία του, εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο το κοτετσόσυρμα, καταφέρνοντας να ανοίξει τρύπα ικανή να τον χωρέσει και κατάφερε να σκοτώσει τη μια κότα και τραυματίσει σοβαρά τον ένα κόκορα. Θα ήθελα καμιά συμβουλή από αυτούς που γνωρίζουν για αποφύγουμε κι άλλα τέτοια επεισόδια στο μέλλον. Αυτό που θα κάνω εγώ με πρώτη μου ευκαιρία, είναι να ενισχύσω εξωτερικά το κοτέτσι με κουνελόσυρμα. Κάτι δηλαδή που έπρεπε να έχω κάνει από την αρχή. 31/01/2012
Ο λόγος για τον τελευταίο κόκορα. Μιλάμε για πολύ τσαμπουκά! Επιτίθεται σε όλους ανεξαιρέτως με μεγάλη μανία. Όσο και να τον απωθείς αυτός εκεί. Εγώ βρίσκω συνέχεια δικαιολογίες να αναβάλω τη σφαγή του, για την οποία όλοι οι υπόλοιποι επιμένουν. Είμαστε σε αναμονή….26/03/2012Το κουνελόσυρμα έχει μπει εδώ κι αρκετό καιρό και έχω γλυτώσει. Τώρα πια οι κότες δεν είναι περιορισμένες στο χώρο του κοτετσιού, αλλά έχουν και μια μεγάλη αυλή για να βολτάρουν με άνεση.Το Σ/Κ ολοκλήρωσα και μια κλούβα για τα μικρά πουλάκια που πρόκειται να πάρω. Όσο για το σκύλο αρκείται στο να περιφέρεται περιμετρικά του νέου συρματοπλέγματος και να ξερογλύφεται μελαγχολικά. Ο κόκορας το χαβά του. Επιθετικός και ύπουλος. Τις προάλλες ενώ ήμουν σκυμμένος κι άλλαζα το νερό τους, μου κατάφερε μια γερή τσιμπιά από πίσω. Του ανταπέδωσα τη φιλοφρόνηση αλλά μάλλον χαμογέλασε, παρά στενοχωρήθηκε. Το τσουκάλι περιμένει ακόμα…Αντικατέστησα το διαφανές πλαστικό με ένα μουσαμά 3 χ 4 μ. που αγόρασα (10 €) από το praktiker. Είναι πολύ καλής κατασκευής αδιάβροχο και αρκετά χοντρό. Τώρα που καλοκαιριάζει θα υπάρχει άφθονη σκιά, ενώ θα γλυτώσουν και τις χειμωνιάτικες διαρροές από τις βροχοπτώσεις. Φαίνεται πως το απολαμβάνουν όσο τίποτε άλλο.07/04/2012ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΦΙΞΕΙΣ20 νεοσσοί παρελήφθησαν σε άριστη κατάσταση. Αυτή τη φορά φρόντισα τα κοκόρια να μην είναι πάνω από 4. Τα μικρά ήταν σαφώς κουρασμένα μέχρι να καταλήξουν στην κλούβα και σίγουρα πεινασμένα. Η ταΐστρα τους είναι χειροποίητη από ξύλα παλετών μη εμποτισμένα με φάρμακο, ενώ η ποτίστρα αιωρείται 2-3 εκατοστά από το πάτωμα. Σαν πάτωμα επέλεξα καλής ποιότητας κουνελόσυρμα, ενώ η υπόλοιπη κλούβα ασφαλίστηκε με κοτετσόσυρμα. Τέλος τοποθέτησα μια παλιά πετσέτα μπάνιου στην άλλη άκρη, όπου έδειξαν να απολαμβάνουν τον υπνάκο τους και κάλυψα με πλαστικό όλη την κλούβα εκτός της κάτω μεριάς και της πόρτας, αφού η ΕΜΥ έχει δώσει βροχές για κάμποσες μέρες. Όταν περάσουν οι μπόρες θα αφαιρεθεί.Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΤα μωρά από εκεί που προέρχονται έχουν συνηθίσει σε άλλες ταίστρες και ποτίστρες. Πρέπει λοιπόν να τα βάζουμε ένα ένα απαλά να δοκιμάζουν με το ράμφος τους το φαγητό και το νερό προκειμένου να καταλάβουν τη θέση τους. Δε θέλει και ιδιαίτερη προσπάθεια. Τα μικρά είναι προικισμένα από τη φύση να το αντιλαμβάνονται γρήγορα. Όπως και οι προηγούμενες γενιές, έτσι κι αυτά δείχνουν να αγαπούν να μπαίνουν στην κυριολεξία μέσα στην ταΐστρα και να τρώνε ακατάπαυστα. Αυτό δεν πρέπει να προβληματίζει, απλά να φροντίζουμε μια φορά την εβδομάδα να καθαρίζουμε τελείως την ταΐστρα και να αλλάζουμε πολύ τακτικά το νερό.Εδώ μέσα θα ζήσουν περίπου 40 ημέρες, αλλά στα μεσοδιαστήματα θα τα βγάζω για βόλτα στον περίβολο του κοτετσιού, αφού πρώτα κλειδώνω τις μεγάλες κότες στο κοτέτσι. Αν και αυτές δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα μικρά και κυρίως ο μοχθηρός μου κόκορας ,ο οποίος παρεμπιπτόντως ζει ακόμα αφού τα κηπευτικά δε μου έχουν δώσει χρόνο για τη σφαγή του. ‘Ίσως κατά βάθος το αποφεύγω κι εγώ. 26/06/2012
Τα μικρά μεγάλωσαν και φυσικά τα έβγαλα από την κλούβα και τοποθέτησα σε αυτή τα 30 ημερών κουνελάκια, αφού την απολύμανα και την τροποποίησα για τη διαβίωσή τους.Η ποτίστρα
Νομίζω πως χρωστούσα και μια φωτογραφία για το πότισμα των κοτόπουλων. Εδώ βλέπετε μια λίμπα λαδιού χωρητικότητας 50 λίτρων. Στη βάση και 2 εκατοστά ψηλότερα έχει γίνει μια τρύπα με το δράπανο διαμέτρου περίπου ενός τσιγάρου. Σαν βάση τοποθετήθηκε ένα πιάτο για μεγάλη γλάστρα διαμέτρου ικανής να αφήνει χώρο για να μπορούν να πίνουν νερό οι κότες. Το μεγάλο μυστικό είναι να μην υπάρχει διαρροή αέρα από το καπάκι. Γι αυτό έβαλα ένα κομμάτι νεοπρέν (υλικό στολή κατάδυσης) και η στεγανοποίηση είναι τέλεια. Αφού γεμίσω το δοχείο με το νερό κλείνω αμέσως το καπάκι και κατεβαίνει στο πιάτο νερό μέχρι του ύψους της τρυπούλας. όσο πίνουν οι κότες, τόσο κατεβαίνει και το νερό. Καλό είναι να ρίχνουμε και λίγους ενεργούς μικροοργανισμούς για τη καλή ποιότητα του νερού.Το άχυρο
Έβαλα στον προαύλιο χώρο άχυρο που μάζεψα από την αγριοβρώμη που ξεράθηκε στο χωράφι και τους αρέσει ιδιαίτερα το καινούργιο σκηνικό, αφού συνέχεια σκαλίζουν τα άχυρα και κοιτάζουν για να βρουν ούτε κι εγώ ξέρω τι!Η γεννήστρα
Τα κοτάκια αφού δέχτηκαν λίγες μικροεπιθέσεις από τις γεροντότερες, σήμερα καταφέρνουν να ζουν ειρηνικά μαζί τους και έχουν βρει τη δική τους θέση στο κοτέτσι.27/06/2012
Γελάσαμε σήμερα με τη ψυχή μας! Μέσα στα κανονικά αυγά βρήκαμε κι ένα σε μέγεθος καρυδιού. Πράγμα που σημαίνει πως κάποια από τις νέες κοτούλες ξεκίνησε να γεννάει. Για να δούμε. Πάντως όσες από τις παλιές έχουν μείνει θα σφαχτούν το φθινόπωρο για να επικρατήσει η καινούργια γενιά.
Ένας καλός φίλος και λάτρης της φυσικής ζωής ο κ. Ανδρέας (αυτός που μου σύστησε να φτιάξω τη γεννήστρα) θα μου φέρει 2 κοτοπουλάκια που προέρχονται από φυσιολογική εκκόλαψη. Θα ενημερώσω σύντομα το blog με φωτογραφίες και την κλούβα που θα παραμείνουν μέχρι να μεγαλώσουν κάπως.