Φτιάχνω ξύλινη κούνια
Στη τελευταία μου επίσκεψη στο Άγιο Όρος, πρόσεξα πως η μοναστηριακή τεχνοτροπία, εκτιμά ιδιαίτερα το ξύλο της καστανιάς. Θαυμάζοντας όλη αυτή τη γήινη ομορφιά που δίνει το ακατέργαστο ξύλο και τον τρόπο που δένει με τη φυσική πέτρα της τοιχοποιίας σκέφτηκα ότι θέλω κι εγώ αυτό το όμορφο άφθαρτο και επιβλητικό υλικό.Αποφάσισα να ψάξω να βρω αυτό το ξύλο και να φτιάξω κάτι. Το να μπορείς να δημιουργήσεις με τα χέρια σου όμορφες αναμνήσεις για τα παιδιά σου είναι στα αλήθεια δώρο από τον Θεό.Μια κούνια! σκέφτηκα… Μια ξύλινη κούνια για τον κήπο. Χρόνια τώρα ήθελα να φτιάξω κάτι για τον κήπο του εξοχικού και όλο το ανέβαλα.
Αρχές καλοκαιριού βρήκα κάτι παλιές παλέτες από μια ανθοκομική έκθεση που έκλεισε και έφτιαξα ένα σαλονάκι. Μια κούνια λοιπόν θα συμπλήρωνε όμορφα το πρότζεκτ.Σε κοντινή απόσταση από το σπίτι υπήρχε μια μάντρα ακατέργαστης ξυλείας.
“Καλησπέρα! Μήπως έχετε τίποτα πασσάλους από καστανιά;” ρώτησα δειλά.”Έχουμε μάστορα”
πλάκα λέω με κάνει από μέσα μου.Και είχε ρε παιδιά!!! σε διάφορες διαστάσεις. Ότι ακριβώς ήθελα.
Του κάνω με το δάχτυλο στο πριονίδι ένα πρόχειρο σχέδιο για το τι ακριβώς ήθελα να κάνω και μου έδειξε από που να διαλέξω τα ξύλα μου. Πασσαλοι ξηροί,στιβαροί,άγριοι κι όμως ζεστοί και θα έλεγε κανείς…φιλόξενοι(;)Σύμφωνα με το σχέδιο διάλεξα 5 πασσάλους 2 μέτρων και φ 9. Λόγο του ότι ήταν απλώς ξεφλουδισμένοι και πελεκημένοι η διάμετρος ποικίλει κάπως σε όλο το μήκος του πασσάλου. Αυτό δεν μου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα στην όλη κατασκευή της κούνιας. Και θέλουμε και λεπτότερους πασσάλους για τις τραβέρσες. 2 από αυτούς με διαστάσεις 1,50 μ. μήκος και 5 εκ. διάμετρο ήταν ότι έπρεπε.Φόρτωμα στο αυτοκίνητο με τη βοήθεια του δεκάχρονου γιου μου και γρήγορα σπίτι να στήσουμε το εργοτάξιο. Ένα πρόχειρο στήσιμο στο έδαφος για να δω πως θα προχωρήσω και ξεκινάω. Καλύτερη περιγραφή από τις φωτογραφίες δε θα μπορούσα να δώσω. Για αυτό όποιος θέλει να κάνει κάτι αντίστοιχο δεν έχει πάρα να τις μελετήσει και λίγο αν πιάνουν τα χέρια του θα μπορέσει να κάνει κάτι ανάλογο. Αν όχι και καλύτερο. Με ταλαιπώρησε λίγο μονό το πήγαινε έλα στο κατάστημα σιδηρικών.Γιατί μιας και πρώτη φορά φτιάχνω τέτοια κούνια. Δεν ήξερα από την αρχή τι ήθελα. Μια δε φτάναν τα στριφωνια. Μια πήρα λιγότερες ροδέλες άντε μετά τρέχα βρες παλέτες για το κάθισμα άντε ξανά μανά για ξυλεία γιατί θέλαμε και τέντα άντε και ξανά πίσω για μια έξτρα τραβέρσα άντε και αντηρίδες…..Τέλος πάντων Όλα καλά και μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος που λένε. Το κόστος της όλης κατασκευής της κούνιας είναι 74 € μαζί με το βερνίκι εμποτισμού. Ανάλογες κούνιες στο διαδίκτυο πωλούνται πάνω από 300€ (και χωρίς τέντα). Αυτά για την δική μου κατασκευή των φετινών διακοπών.Για οποιαδήποτε πληροφορία είμαι στη διάθεσή σας και μη ξεχνάμε ποτέ πως είναι πραγματικά. Μεγάλη ευλογία να πιάνουν τα χέρια μας έστω και για να καρφώσουμε ένα καρφί γιατί κάποια στιγμή έστω και μόνο αυτό θα χρειαστεί.