Το ξύδι της σκίλλας (σκυλοκρέμυδου)

Διοσκουρίδης
Το ξίδι του σκιλλοκρέμμυδου παρασκευάζεται με τον εξής τρόπο: αφού καθαρίσεις, κόψεις και περάσεις σε σπάγκο λευκό σκιλλοκρέμμυδο έτσι, ώστε να μην ακουμπά το ένα κομμάτι με το άλλο, και το ξεράνεις στη σκιά για σαράντα ημέρες, πάρε μία μνα από αυτό και ρίξε τη σε δώδεκα ξέστες καλού ξιδιού και άφησέ τα να μουσκέψουν στον ήλιο για εξήντα μέρες, αφού βουλώσεις καλά το αγγείο· μετά από αυτά, αφού βγάλεις το σκιλλοκρέμμυδο και το στύψεις, πέταξέ το αυτό, σούρωσε το ξίδι, βάλτο σε αγγεία και φύλαξέ το.Μερικοί ανακατεύουν μία μνα σε πέντε ξέστες ξίδι· άλλοι, αφού καθαρίσουν επί τόπου το σκιλλοκρέμμυδο χωρίς να το ξεράνουν, ρίχνουν ίσο βάρος και το αφήνουν για έξι μήνες· αυτό γίνεται πιο καυστικό.Ενδείκνυται να γίνονται με αυτό πλύσεις του στόματος στα ούλα που έχουν σηπτική φλεγμονή, καθώς τα σφίγγει και τα σταθεροποιεί, αλλά και στα δόντια που κουνιούνται και στις κακοσμίες του στόματος, -καθώς τις διαλύει αρκετά· όταν πίνετε, κάνει σφιχτό και σκληρό τον λάρυγγα και τη φωνή έντονη και καθαρή. Πίνετε και από όσους πάσχουν από το στομάχι τους, από δυσπεψία και από επιληψία, σκοτοδίνες, μελαγχολία (παθολογική κατάσταση από την συσσώρευση μαύρης χολής) και νοητική καθυστέρηση, αλλά και νευρικές διαταραχές (από πίεση στα σπλάχνα που προκαλεί η κίνηση της μήτρας), στις διογκώσεις της σπλήνας και στις ισχιαλγίες· επαναφέρει και τους πολύ εξασθενημένους και κάνει το σώμα υγιές και με καλό χρώμα. Ενισχύει και την όραση και μπορεί να αντιδράσει στη βαρηκοΐα, αν κανείς το ενσταλάζει- και γενικά κάνει καλό σε κάθε εσωτερική πάθηση, εκτός από τα έλκη. Να το δίνεις να το πίνουν νηστικοί, λίγο στην αρχή και αυξάνοντας το λίγο λίγο μέχρι έναν κύαθο· μερικοί δίνουν δύο κυάθους ή και περισσότερο.Το κρασί από σκιλλοκρέμμυδο φτιάχνεται ως εξής: αφού κόψεις, όπως έχω πει, το σκιλλοκρέμμυδο, ξέρανέ το στον ήλιο κι έπειτα τρίψε μια μνα από αυτό και, αφού το κοσκινίσεις με λεπτό κόσκινο, δέσε το σε αραιό πανί και βούτηξέ το σε είκοσι ξέστες καλού και φρέσκου μούστου και άφησέ το να μουσκέψει για τρεις μήνες· μετά από αυτά, αφού αδειάσεις το κρασί σε άλλο αγγείο, φύλαξέ το, αφού το βουλώσεις καλά. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσεις και υγρό το σκιλλοκρέμμυδο κόβοντάς το στρογγυλό και διπλασιάζοντας το βάρος του- πρέπει να το αφήσουμε στον ήλιο για σαράντα μέρες και να το αφήσουμε να παλιώσει πολύ. Επιπλέον το προαναφερθέν κρασί παρασκευάζεται και ως έξης, αφού πάρεις τρεις μνες από καθαρισμένο και κομμένο σκιλλοκρέμμυδο, βάλτες σε έναν Ιταλικό αμφορέα καλού μούστου και, αφού το βουλώσεις, άφησέ το για έξι μήνες κι έπειτα, αφού το σουρώσεις και το αδειάσεις σε άλλο αγγείο, φύλαξέ το.Είναι κατάλληλο για τις δυσπεψίες, για τις αλλοιώσεις της τροφής στο στομάχι και για όσους την κάνουν εμετό, για όσους μαζεύονται στο στομάχι ή στην κοιλιά τους παχύρρευστα υγρά, για όσους πάσχουν από τη σπλήνα τους, από ίκτερο, από καχεξία, υδρωπικία, δυσουρία, κολικούς, φουσκώσεις, παραλύσεις, σκοτοδίνες, χρόνια ρίγη και ρήξεις των ιστών, ενώ προκαλεί και την έμμηνο ρύση· ενοχλεί ελάχιστα τα νεύρα. Καλύτερο είναι το πιο παλιό· πρέπει να αποφεύγεται η χρήση του στους πυρετούς και σε όσους έχουν έλκος στα εσωτερικά όργανα.Γεωπονικά-Αγάπιου μοναχού του Κρητός
Για το Σκυλλικό ξύδι
Καθάρισε καλά την σκύλλα, δηλαδή τον χόντρον, οπού είναι σαν κρεμμύδι η ρίζα του. Για αυτό τον λένε στην στεριά σκυλοκρομμυδο, και στα νησία ασκέλλα, ή σκελιτούραν.Και όταν ρίψης όλη την φλοίδα, κόψε το μέσα με καλάμια φέτες φέτες, βελόνιασε τες με ράμμα, να κάνουν στον αέρα κρεμασμένες, ημέρες 40 να μην τις βλέπει ο ήλιος και τότε βάλε μια λίτρα από αυτές σε δώδεκα ξίστους ξύδι δυνατό, και κλείσε καλά το δοχείο. Βάλε το να κάνει ημέρες επτά στον ήλιο και τότε βάλε τη σκύλλα, αποσφονίαξε την καλά στο ξύδι, έως να μην έχει πλέον τινά υγρότητα και αυτήν μεν ρίψε, το δε ακριβώς φύλαξε.Ή πάλι καθάρισε την ορεινή σκύλλα, δηλαδή πάρε μία κρεμμύδα από εκείνη όπου φυτρώνει στο βουνό να ζυγίζει μία λίτρα* ωσάν την καθαρίσεις καλά, βάλε την στο άνωθεν ξύδι, να κάνει τον καιρό του θέρους ένα μήνα στον ήλιο και τότε ρίξε τη σκύλλα, το ξύδι φύλαγε ακριβά * και πίνε κάθε πρωί λίγο σε ένα χουλιάρι, να μην ασθενήσεις ποτέ·Ακόμη αυτό το θαυμάσιο ξύδι έχει και αυτές τις χάρες, στερεώνει τα δόντια, καθαρίζει τα ούλα και όλο το στόμα και δεν βρωμά, καθαίρει τη φωνή, το φως και την ακοή, κάνει τα φαγητά και χωνεύουν εύκολα και δεν σε βλάπτουν ολότελα και καθαρίζει τα εντόσθια από όλα τα περισσεύματα, που είναι από άνεμο, χολή, κόπρο, και ούρα.
Όλα αυτά διώκει και τα βγάνει έξωθεν. Σταλαζόμενο σε στα αυτιά, όπου δεν ακούν ωφελεί. Ομοίως και στην σπλήνα και στη σκληρότητα του συκωτιού είναι ωφέλιμο και στον σεληνιαζόμενο και άλλες πολλές ασθένειες γιάτρευσε.Εγχειρίδιο της Φαρμακολογίας-Ξαυέριου Λάνδερερ-Εν Αθήναις 1845Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας. Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού. Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη: Διαβάστε τους όρους χρήσης