9 μυστικά για καλλιέργεια αλόης (+video)

Η αλόη είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παχύφυτα που πολύ συχνά συναντάμε σε κήπους και σε σπίτια. Το πολύτιμο παχύρευστο υγρό από τα φύλλα της αλόη βέρα περιέχεται ως βασικό συστατικό σε πολλά σκευάσματα, καθώς έχει δεκάδες φαρμακευτικές χρήσεις που είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Μπορούμε να φυτέψουμε αλόη σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, εκτός από την παγωμένη περίοδο του χειμώνα. Η καλύτερη εποχή για φύτευση της αλόης είναι μέσα στην άνοιξη, κατά την περίοδο Μαρτίου-Απριλίου. 

 Ποια είναι τα πιο γνωστά είδη αλόης; Υπάρχουν εκατοντάδες είδη και ποικιλίες αλόης. Γνωστά είδη αλόης με κυρίως καλλωπιστική χρήση είναι η αφρικανική αλόη, η δενδρώδης αλόη, η κηλιδωτή αλόη, η ποικιλόχρωμη αλόη και η διχοτόμος αλόη. Φυσικά, το πιο δημοφιλές είδος αλόης είναι η αλόη βέρα (Aloe vera) που όλοι γνωρίζουμε για τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Πολλές ποικιλίες της αλόη βέρα έχουν μικρά αγκάθια στις άκρες του φύλλου, λευκά στίγματα πάνω στα φύλλα και κατά τον 4ο χρόνο καλλιέργειας αναπτύσσουν ένα χαρακτηριστικό πορτοκαλί ανθοφόρο βλαστό. Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί η αλόη; Επιλέγουμε ηλιοφανές ή ημισκιερό σημείο αποφεύγοντας οπωσδήποτε τον δυνατό μεσημεριανό ήλιο, καθώς τα φύλλα της αλόης καφετίζουν όταν δέχονται έντονη ηλιοφάνεια για μεγάλο διάστημα. Η αλόη ως τροπικό φυτό δεν αντέχει σε έντονη παγωνιά και δυνατους βοριάδες που μπορούν να καταστρέψουν το φύλλωμα της. Χρειάζεται αφράτο χώμα που στεγνώνει γρήγορα και δεν συγκρατεί υγρασία. Κατά τη φύτευση, καλό είναι να ενσωματώνουμε στο χώμα πριν τη φύτευση κοπριά και κομπόστ για να αναπτυχθεί καλύτερα το ριζικό της σύστημα. Ακόμα και η προσθήκη οργανικής ουσίας με τη μορφή στάχτης θα βοηθήσει ώστε το χώμα να είναι πιο αφράτο. 

Τι προσέχουμε κατά τη φύτευση της αλόης σε γλάστρα; Η αλόη έχει επιφανειακό ριζικό σύστημα και καθώς μεγαλώνει αναπτύσσει πλευρικά παραφυάδες που ουσιαστικά είναι νέα φυτά. Για το λόγο αυτό, μία πλατιά γλάστρα με διαμέτρο 30 εκατοστά για να έχει χώρο να αναπτυχθεί και ύψος 20-30 εκατοστών είναι κατάλληλη για τη φύτευση της αλόης μας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γλάστρες πήλινες ή πλαστικές, αρκεί να διαθέτουν τρύπα στη βάση για να απομακρύνεται το νερό. Η προσθήκη μίας λεπτής στρώσης χαλικιού στη βάση της γλάστρας βοηθάει στην απομάκρυνση του νερού. Επιλέγουμε ειδικό φυτόχωμα για παχύφυτα με υψηλή περιεκτικότητα σε άμμο και κομπόστ για να στραγγίζει καλά το νερό. Αν χρησιμοποιήσουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης ή αφράτο χώμα του κήπου, καλό είναι να του προσθεσουμε 20% άμμο. Κάθε πότε χρειάζεται πότισμα η αλόη; Πραγματοποιούμε αραιά ποτίσματα στην αλόη και μόνο αφού διαπιστώσουμε ότι έχει στεγνώσει το χώμα της. Η υπερβολική υγρασία αρχικά κάνει τα φύλλα της αλόης να διπλώνουν, ενώ μπορεί να προκαλέσει και σάπισμα της ρίζας. Τα φυτά της αλόης αν και είναι ανθεκτικά και επιβιώνουν σε μεγάλη ξηρασία, αν δεν ποτίζονται θα παρουσιάσουν σημαντικά προβλήματα στην ανάπτυξη τους. Το ιδανικό είναι να δίνουμε νερό με μικρά και τακτικά ποτίσματα για την αλόη μας, ειδικά αν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Μια φορά τη βδομάδα είναι μια καλή συχνότητα, ενώ το καλοκαίρι θα χρειαστούν συχνότερο πότισμα 2 φορές την εβδομάδα. Προτιμούμε να ποτίζουμε την αλόη με σύστημα άρδευσης με σταγόνες για να μην βρέχουμε το φύλλωμα της και να αποφύγουμε την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών στο φύλλωμα. Τι ανάγκες σε λίπανση έχει η αλόη; H αλόη έχει μικρές απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία. Προσθέτουμε μικρές ποσότητες πλήρους βιολογικού λιπάσματος, μία κουταλιά της σούπας, μια φορά το μήνα από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Συμπληρωματικά, μέσα στην άνοιξη και το φθινόπωρο, προσθέτουμε διάλυμα χηλικού σιδήρου που βοηθά στο πρασίνισμα του φυλλώματος. Να σημειώσουμε ότι η υπερβολική αζωτούχα λίπανση με αμμωνιακά λιπάσματα μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στις άκρες του φύλλου της αλόης και προβλήματα στην ανάπτυξη του φυτού. 

 Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός της αλόη; Η αλόη μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρο αλλά αυτό γίνεται μετά τον τέταρτο χρόνο που τα φυτά βγάζουν άνθος. Κυρίως ο πολλαπλασιασμός της αλόης γίνεται πολύ εύκολα με παραφυάδες που αναπτύσσονται πλευρικά των μεγάλων φυτών αλόης. Συγκεκριμένα, βγάζουμε τις παραφυάδες της αλόης με τα χέρια ή με ένα φτυαράκι όταν φτάσουν σε μήκος 10-15 εκατοστών και έχουν αναπτύξει 3-4 φύλλα. Σε αυτό το στάδιο έχουν διαθέτουν ριζικό σύστημα οπότε έχουμε αυξημένες πιθανότητες να επιβιώσουν κατά τη μεταφύτευση τους. Μετά τη μεταφύτευση στο γλάστράκι, μπορούμε να ποτίσουμε τα νέα φυτά με εκχύλισμα φυκιών για καλύτερη ριζοβολία. Ποιες ασθένειες και έντομα προσβάλλουν την αλόης; Μία σημαντική μυκητολογική ασθένεια που προσβάλλει την αλόη είναι η μελανή κηλιδωση, που δημιουργεί μαύρες κηλίδες στο φύλλωμα. Για την αντιμετώπιση της, ψεκάζουμε με διάλυμα υγρού (γλυκονικού) χαλκού τα φύλλα της αλόης. Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται σούρουπο, σε θερμοκρασίες κάτω των 28°C για να μην κάνουμε εγκαύματα στο φύλλωμα. Αν και γενικότερα η αλόη είναι ανθεκτική στην προσβολή από έντομα, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί ψευδόκοκκος και μελίγκρα. Για την οικολογική αντιμετώπιση των εντόμων ψεκάζουμε με θερινό πολτό ή σπάπωνες αλάτων καλίου που προμηθευόμαστε από γεωπονικά καταστήματα. Ένας σημαντικός εχθρός για τα φύλλα της αλόης είναι τα σαλιγκάρια. Η τοποθέτηση στάχτης γύρω από τα φυτά είναι μια αποτελεσματική οικολογική μέθοδος αντιμετώπισης των σαλιγκαριών. 

 Κι ένα τελευταίο μυστικό για την καλλιέργεια της αλόης Mπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ώριμα φύλλα της αλόης (Aloe vera), όταν βρίσκονται σε ηλικία τριών ετών, καθώς τότε το φυτό αποκτά τις επιθυμητές θεραπευτικές ιδιότητες. Από το εσωτερικό του φύλλου της αλόης, χρησιμοποιώντας κοφτερό μαχαίρι, βγάζουμε το διάφανο παχύρευστο ζελέ που έχει εξαιρετική θεραπευτική δράση για εγκαύματα και για επούλωση τραυμάτων. Δες περισσότερες συμβουλές για φροντίδα αλόης σε γλάστρα, για μεταφύτευση αλόης καθώς επίσης αναλυτικές πληροφορίες για φροντίδα παχύφυτων, και για την κρασούλα.