Το ψάρεμα της τσιπούρας.

Αυτοί που ασχολήθηκαν με το ψάρεμα της τσιπούρας δεν το απαρνήθηκαν ποτέ. Είναι ένα από τα συναρπαστικότερα ψάρια που προσφέρει συγκίνηση από την αρχή που θα πιαστεί στο αγκίστρι μας μέχρι και την στιγμή που θα την βγάλουμε από το νερό, χωρίς ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι θα καταφέρουμε να την πιάσουμε αφού μέχρι και την τελευταία στιγμή μπορεί να καταφέρει να δραπετεύσει από το αγκίστρι μας.

Την τσιπούρα μπορούμε να την ψαρέψουμε μέρα και νύχτα σε πολλά είδη βυθού. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώτα από όλα πρέπει να ξέρουμε τους μήνες που έχουμε ποιο πολλές πιθανότητες να την πιάσουμε. Σεπτέμβριος με τέλη Δεκεμβρίου είναι οι καλύτερη εποχή για την τσιπούρα λόγο του ότι είναι μήνες αναπαραγωγής και ειδικότερα Νοέμβρη με Δεκέμβρη. Σε αυτό το διάστημα θα την αναζητήσουμε σε παραλίες με μικτούς βυθούς, όπου τα νερά δεν χρειάζεται να είναι βαθιά. Επίσης σε παραλίες με λασπώδη βυθό, και μέρη όπου υπάρχουν και βράχια ή μεγάλες πέτρες.

Από τον Ιανουάριο μέχρι και τέλη περίπου Απριλίου το ψάρι είναι τραβηγμένο σε πιο βαθιά νερά οπότε και λιγοστεύουν οι πιθανότητες επιτυχίας. Μόνο αν πάμε σε κάποιο λιμάνι όπου το μέρος είναι μπαζωμένο από τα καΐκια ή για rock casting σε βαθειά νερά. Μάιος και Ιούνιος όπου δεν κάνει αρκετές ζέστες είναι επίσης καλή περίοδος και ισχύει ότι και για Σεπ-Νοε. Ιούνιο μέχρι και Σεπτέμβρη μόνο σε μέρη όπου έχουν βάθος όπως κάποιο λιμάνι ή ένα μέρος με βράχια για rock casting υπάρχουν καλές πιθανότητες. Σημειώνω ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά κατά την γνώμη μου αυτός είναι ο κανόνας.

Ας δούμε τώρα τα αγκίστρια αλλά και τα δολώματα. Μην φοβάστε τα μεγάλα αγκίστρια ούτε την πολύ ποσότητα δολώματος. Αν της πετύχετε να τρώνε έχετε πιο πολλές πιθανότητες για μεγάλα ψάρια όταν έχετε μεγάλο αγκίστρι και πολύ δόλωμα επάνω του. Μανάκι , μονοδόλι , φαραώ, αμερικάνος, σαρδέλα, μάτι, σκαλτσίνι, μαμούνι είναι τα αγαπημένα της. Όλα έχουν να κάνουν ανάλογα με τον τόπο που ψαρεύετε αλλά και την όρεξη της. Σαρδέλα για παράδειγμα σε λιμάνι έχει μεγάλη επιτυχία όπως ό φαραώ σε βραχώδη παραλίες.

Η τσιπούρα είναι μεταναστευτικό ψάρι και αν για παράδειγμα την συνετίσουμε μια περίοδο κάπου θα πρέπει να δώσουμε και τον άλλο χρόνο ραντεβού εκεί. Μην ακούτε πολλά για ψαρότοπους με τσιπούρες( ακούστε μεν αλλά μη δίνετε μεγάλη σημασία ) ακολουθήστε το δικό σας ένστικτο για το που θα πάτε να ψαρέψετε. Κάντε βόλτες για να εξερευνήσετε παραλίες και να μπορέσετε να αποκωδικοποιήσετε τον βυθό τους, βαλτέ τες στα υπόψη και όποτε βολέψει ψαρέψτε εκεί.

Υπάρχουν σίγουρα μέρη που κρατάνε τσιπούρες και μάλιστα μεγάλα κομμάτια 1 κιλό και πάνω αλλά προσωπικά πιστεύω δεν θα σας τα πει κανένας. Προσπαθήστε το δόλωμα να πέσει εκεί που τελειώνει το μαύρο και αρχίζει η άμμος στον βυθό. Εκεί βόσκουν τα περισσότερα ψάρια στο φρύδι όπως λέμε.
Αφήστε λάσκα την πετονιά αν δεν έχει ανέμους ή σκαλώματα. Βάλτε ένα κουδουνάκι χωρίς βάρος και τα φρένα αρκετά λυμένα. Ποτέ μην πάρετε το καλάμι στα χέρια σας στο πρώτο χτύπημα της. Η τσιπούρα πολλές φορές δοκιμάζει το δόλωμα ή το αλλάζει θέση και μετά από λίγο πάει να το φάει. Με το παραμικρό τράνταγμα της πετονιάς το ψάρι θα εξαφανιστεί . Μου πίρε έναν χρόνο να καταφέρω να μην ταράζομε καν στο πρώτο χτύπημα και να περιμένω και δεύτερο αλλά και τρίτο για να πάρω το καλάμι στα χέρια.

Μην καρφώνετε απότομα όλα στο ψάρεμα της πρέπει να γίνονται ήρεμα, φέρτε την έξω μαζεύοντας την πετονιά σιγά σιγά χωρίς να την κοντράρετε. Αν σας κοντράρει πολύ λύστε τα φρένα και αφήστε την να πάρει μερικά μέτρα. Ειδικά αν το ψάρι είναι μεγάλο πρέπει πρώτα να το κουράσετε και μετά να το βγάλετε έξω.

Όπως και να’χει για μένα το ψάρεμα της μας δίνει αρκετές συγκινήσεις γιατί είναι δυνατό και μαχητικό ψάρι μέχρι την τελευταία στιγμή.

Κάπου διάβασα ότι το ψάρι που χάνεις είναι το μεγαλύτερο. Το θεωρό σωστό.

πηγη