Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η κλασική μουσική κατοικεί έναν ξεχωριστό χώρο, απρόσιτο στον άνθρωπο

“Ένα μουσικό έργο είναι μια μυστηριώδης οντότητα της οποίας η ουσία ξεφεύγει εντελώς από τις αισθήσεις μας” Φυσικοί που συνδέονται με το CERN δημοσίευσαν μια έρευνα πριν κάποιους μήνες, αποκαλύπτοντας ότι η κλασική μουσική υπάρχει σε ένα πεδίο της πραγματικότητας εντελώς απομακρυσμένο από τον τετραδιάστατο χωροχρόνο που κατοικεί ο άνθρωπος. Οι επιστήμονες έκαναν μια έρευνα ρουτίνας για πεμπτοδιαστασιακή δραστηριότητα χρησιμοποιώντας τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, τον τεράστιο επιταχυντή σωματιδίων που έγινε πασίγνωστος με την απόδειξη της ύπαρξης του Σωματιδίου higgs, όταν έπεσαν πάνω σε ολόκληρο το corpus της Δυτικής Κλασικής μουσικής, από τις ψαλμωδίες του 9ου αιώνα μέχρι τον Nico Muhly, Αμερικανός συνθέτης και ενορχηστρωτής σύγχρονης κλασικής μουσικής. Σύμφωνα με την ανακοίνωση τα αναρίθμητα έργα που φτιάχνουν αυτό το σώμα ρεπερτορίων υπάρχουν σε ένα συνεχές που εδρεύει πέρα από τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης. “Η κλασική μουσική υπερβαίνει τόσο τη γραμμική, την προς τα εμπρός ροή του χρόνου, όσο και τον ευκλείδειο χώρο που έχουμε συνηθίσει να αντιλαμβανόμαστε“, δήλωσε ο Rolf-Dieter Heuer, γενικός διευθυντής του CERN. “Ένα μουσικό έργο αποτελεί μια μυστηριώδη οντότητα που η ουσία της διαφεύγει εντελώς από τις αισθήσεις μας.” Οι φυσικοί ισχυρίζονται ότι κάθε συναυλία ή ηχογράφηση κομματιών κλασικής μουσικής αποτελεί ένα είδος ηχητικού ολογράμματος που προβάλλεται στην καθημερινή μας πραγματικότητα μέσα από το πραγματικό μουσικό έργο, που δονείται αέναα σε ένα αιθέριο μέσον που αιωρείται μέσα μας και γύρω μας κάθε στιγμή. “Σκεφτείτε την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν.  Βεβαίως, μπορεί να έχετε δει την παρτιτούρα ή να έχετε ακούσει την μία ή την άλλη ορχήστρα να την παίζουν.  Αλλά την έχετε ποτέ συναντήσει στην καθαρή της μορφή;”, ρωτάει ο Heuer.  “Όταν φεύγετε από ένα μουσείο γνωρίζετε ότι οι πίνακες βρίσκονται ακόμα εκεί.  Αλλά που πηγαίνει η Πέμπτη του Μπετόβεν όταν δεν είστε τριγύρω;  Τώρα γνωρίζουμε.” Παρότι οι επιστήμονες έχουν μετρήσει την πυκνότητα και το φορτίο της κλασικής μουσικής και έχουν εντοπίσει τη θέση της στο σύμπαν, ο ρόλος της σε αυτό δεν έχει εξηγηθεί ακόμα. Κάποιοι αστροφυσικοί υποθέτουν ότι ο κλασικός Κανόνας μπορεί να είναι αυτό που αποκαλούμε “σκοτεινή ύλη”, που θεωρείται ότι αποτελεί το 95% όλης της ύλης στο σύμπαν. Άλλοι δεν είναι και τόσο σίγουροι. “Η κλασική μουσική υπάρχει σε μια διάσταση απροσπέλαστη από τα ανθρώπινα όντα, έτσι μπορεί ποτέ να μην την αντιληφθούμε πλήρως”, δήλωσε ο θεωρητικός φυσικός Leonard Susskind από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. “Είναι πολύ ενδιαφέρον που η επιστήμη απέδειξε επιτέλους ότι η κλασική μουσική κατοικεί έναν ανεξάρτητο, αυτόνομο χώρο, αποκομμένο από την επίγεια εμπειρία μας”, συνέχισε, “αλλά το ερώτημα παραμένει:  “Αλλά το ερώτημα παραμένει, τι δουλειά έχει η κλασική μουσική στο σύμπαν μας;” Η άποψη αυτή του Leonard Susskind βασίζεται στην Ολογραφική Αρχή, σύμφωνα με την οποία ο τρισδιάστατος κόσμος της συνηθισμένης μας εμπειρίας – το σύμπαν το γεμάτο με γαλαξίες,  αστέρια,  πλανήτες,  σπίτια,  ογκόλιθους και ανθρώπους – είναι ένα ολόγραμμα, μια εικόνα της πραγματικότητας κωδικοποιημένη σε μια μακρινή δισδιάστατη επιφάνεια.  Αυτός ο νέος νόμος της φυσικής, γνωστός ως Ολογραφική Αρχή, βεβαιώνει ότι τα πάντα μέσα σε μια περιοχή του χώρου μπορούν να περιγραφούν από κομμάτια πληροφοριών που περιορίζονται στο όριο! κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia https://en.wikipedia.org/wiki/Leonard_Susskind https://www.goodreads.com/author/quotes/30080.Leonard_Susskind healthnbeautyarticles.blogspot.gr notanothermusichistorycliche.blogspot.gr

The post Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η κλασική μουσική κατοικεί έναν ξεχωριστό χώρο, απρόσιτο στον άνθρωπο appeared first on Βοτανολογία.