Διατροφικές ιδιότητες χόρτων και λαχανικών

Το σκόρδο θερμαίνει, είναι υπακτικό και διουρητικό, ωφέλιμο για το σώμα αλλά βλαβερό για τα μάτια. Γιατί προκαλώντας σημαντική κάθαρση στο σώμα, εξασθενίζει την όραση. Προκαλεί κενώσεις και ούρα εξαιτίας της καθαρτικής του ιδιότητας. Βρασμένο είναι ασθενέστερο παρά ωμό. Λόγω της κατακράτησης των αερίων προκαλεί τυμπανισμό.Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια, βλάπτει όμως το σώμα, γιατί είναι θερμό και καυστικό και δεν διευκολύνει το έντερο. Δεν παρέχει τροφή ή ωφέλεια στο σώμα, αλλά το θερμαίνει και το ξεραίνει με τον χυμό του.

Το πράσο είναι λιγότερο θερμαντικό, είναι όμως διουρητικό και υπακτικό- έχει και κάποιες καθαρτικές ιδιότητες. Υγραίνει και σταματά τις ξινίλες. Καλό είναι να τρώγεται στο τέλος μετά το φαγητό.

Το ραπάνι υγραίνει διαλύοντας το φλέγμα με την καυστικότητά του, αλλά τα φύλλα του έχουν αυτή την ιδιότητα σε μικρότερο βαθμό, εκτός αν πρόκειται για όσους υποφέρουν από αρθριτικά. Η ρίζα κάνει κακό, μένει πάνω πάνω και είναι δύσπεπτη.

Το κάρδαμο είναι θερμαντικό και λιώνει τη σάρκα. Κατακρατά το λευκό φλέγμα και έτσι προκαλεί στραγγουρία. Το σινάπι είναι ζεστό και υπακτικό, με τη διαφορά ότι προκαλεί κι αυτό δυσουρία- αλλά και η ρόκα έχει παραπλήσια δράση.Ο κόλιαντρος είναι καυτερός και στυπτικός, σταματάει τις ξινίλες και αν φαγωθεί στο τέλος του γεύματος, προκαλεί υπνηλία.

Το μαρούλι είναι πιο δροσιστικό, προτού αποκτήσει τον χυμό του, προκαλεί όμως κάποια αδυναμία στο σώμα.

Ο άνηθος είναι ζεστός και στυπτικός, αλλά η μυρωδιά του σταματά το φτέρνισμα.

Το σέλινο είναι περισσότερο διουρητικό παρά υπακτικό. Περισσότερο υπακτικές είναι οι ρίζες του παρά ο βλαστός του.
Ο βασιλικός είναι ξηρός, θερμαντικός και στυπτικός.Ο απήγανος είναι περισσότερο διουρητικός παρά υπακτικός και έχει ορισμένες πηκτικές ιδιότητες- όταν πίνετε πριν, εξουδετερώνει δηλητηριώδεις ουσίες.

Το σπαράγγι είναι ξηρό και στυπτικό.

Το φασκόμηλο είναι ξηρό και στυπτικό.

Ο στρύχνος δροσίζει και αποτρέπει τις ονειρώξεις.

Η αντράκλα φρέσκια, δροσίζει, παστωμένη όμως είναι θερμαντική.

Η τσουκνίδα έχει καθαρτικές ιδιότητες, η καλαμίθρα θερμαντικές και καθαρτικές.

Ο δυόσμος θερμαίνει, είναι διουρητικός και σταματά τους εμετούς. Αν τρώγεται συχνά, διαλύει το σπέρμα και το κάνει να ρέει, εμποδίζει τη στύση και εξασθενίζει το σώμα.Το λάπατο θερμαίνει και διευκολύνει το έντερο. Το άγριο σπανάκι είναι υγρό, ωστόσο δεν περνά εύκολα από το έντερο.

Το βλίτο δεν θερμαίνει, αλλά διευκολύνει τις κενώσεις.

Η κράμβη είναι θερμαντική, υπακτική και συμβάλλει στην αποβολή χολικών ουσιών.

Ο χυμός του σέσκουλου διευκολύνει το έντερο, αλλά το ίδιο είναι στυπτικό ενώ οι ρίζες του περισσότερο υπακτικές.

Η κολοκύθα θερμαίνει, υγραίνει και διευκολύνει την αφόδευση όχι όμως και τη διούρηση.

Το γογγύλι είναι καυστικό, υγραίνει και διαταράσσει το σώμα, ωστόσο δεν είναι υπακτικό και προκαλεί δυσουρία.

Το φλισκούνι θερμαίνει και διευκολύνει το έντερο, η ρίγανη θερμαίνει και συμβάλλει στην αποβολή των χολικών ουσιών.

Η μοσχοστουβιά προκαλεί τα ίδια αποτελέσματα με τη ρίγανη.

Το θυμάρι είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό και αποβάλλει το φλέγμα.

Ο ύσσωπος είναι θερμαντικός και αποβάλλει το φλέγμα.Από τα άγρια λαχανικά, όσα είναι θερμαντικά για το στόμα και ευωδιαστά, θερμαίνουν, και είναι περισσότερο διουρητικά παρά υπακτικά. Αντίθετα, όσα έχουν υγρή, κρύα και άνοστη σύσταση ή βαριά μυρωδιά, είναι περισσότερο υπακτικά παρά διουρητικά.
Όσα είναι τραχιά ή στυφά είναι στυπτικά. Όσα είναι αψιά και αρωματικά, είναι διουρητικά. Όσα είναι αψιά και ξερά στο στόμα, τούτα είναι όλα ξηραντικά. Τα ξινά είναι δροσιστικά.

Διουρητικοί είναι οι χυμοί του κρήθμου, του σέλινου, τα εκχυλίσματα από σκόρδο, γαρίφαλο, μάραθο, πράσο, αδίαντο, στρύχνο.

Δροσιστικό είναι το σκολοπένδριο, ο δυόσμος, το σέσελι, η πικραλίδα, οι καυκαλίδες, το ρείκι, η τσουκνίδα.

Υπακτικοί και καθαρτικοί είναι οι χυμοί των ρεβιθιών, της φακής, του κριθαριού, των σέσκουλων, της κράμβης, του σκιλλόχορτου, της κουφοξυλιάς και του κνήκου. Αυτά όλα διευκολύνουν περισσότερο την αφόδευση παρά την ούρηση.