8 μυστικά για την καλλιέργεια του φασολιού

Από τα πιο δημοφιλή λαχανικά του καλοκαιρού είναι το φασόλι! Τα φρέσκα φασολάκια μπορούμε να τα φάμε σε σαλάτα και σε πολλές αγαπημένες συνταγές μαγειρικής, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες που φυτεύονται για ξερό φασόλι για να φτιάξουμε την αγαπημένη μας φασολάδα και φασόλια γίγαντες. Φυτεύουμε τις φασολιές, συνήθως, την εποχή της άνοιξης για να έχουμε την παραγωγή μας μέσα στο καλοκαίρι και στις αρχές φθινοπώρου. Και για όσους δεν έχουν διαθέσιμο κήπο, μπορούμε να φυτέψουμε στο μπαλκόνι για να απολαύσουμε μία καλή παραγωγή. Τα φασόλια έχουν υψηλή διατροφική αξία, καθώς είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, αντιοξειδωτικές ουσίες, φυτικές ίνες και μέταλλα. Επειδή έχουν πολύ χαμηλά λιπάρα συστήνονται σε όλες τις δίαίτες και τα διατροφικά προγράμματα. Ας δούμε τι πρέπει να γνωρίζουμε για την καλλιέργεια της φασολιάς, ποιες ποικιλίες επιλέγουμε και τι φροντίδα χρειάζονται για να απολαύσουμε τα πιο νόστιμα φασόλια από τον κήπο μας.

Υπάρχουν πολλες δημοφιλείς ντόπιες και παραδοσιακές ποικιλίες φασολιού, χαμηλές και αναρριχώμενες για να επιλέξουμε. Οι περισσότεροι καλλιεργητές προτιμούν ποικιλίες φρέσκου φασολιού που δεν έχουν ίνες, καθώς είναι πιο ευχάριστες όταν τις τρώμε. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ποικιλίες φασολιού για ξερό φασόλι, έχουν πιο σκληρό περίβλημα και με πολλές ίνες. Πολύ γνωστές ποικιλίες φρέσκου φασολιού είναι το τσαουλί, το τερλί, το αμπελοφάσουλο (μαυρομάτικο), το φασόλι του μέτρου (φιδοφάσουλο), τα μπαρμπούνια (χάντρες), τα καναρίνια (κίτρινα φασόλια), η βουλγάρα (πρώιμη μπαρμπούνα), η ζαργάνα, το αναρριχώμενο μπαρμπούνι, ενώ κατά περιοχές θα συναντήσουμε και άλλες ενδιαφέρουσες τοπικές ποικιλίες. Εξαιρετική παραδοσιακή ποικιλία ξερού φασολιού είναι οι γίγαντες Πρεσπών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αναρριχώμενες ποικιλίες φασολιού είναι πολύ πιο παραγωγικές από τις χαμηλές ποικιλίες, ενώ παράλληλα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια παραγωγής αν και καθυστερούν περίσσοτερο να μπουν στην παραγωγή σε σχέση με τις χαμηλές.

Η καλλιέργεια του φασολιού χρειάζεται γόνιμο έδαφος, πλούσιο σε και με καλή αποστράγγιση για να έχει καλή ανάπτυξη και καρποφορία. Κατά την οργώνουμε αρχικά το χωράφι για να γίνει το χώμα αρκετά αφράτο, καθώς είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό πλούσιου και ισχυρού ριζικού συστήματος της φασολιάς. Στη συνέχεια, πριν τη φύτευση του φασολιού, ενσωματώνουμε αρκετό , χωνεμένη και για να εμπλουτίσουμε το έδαφος με οργανική ουσία και θρεπτικά συστατικά.

Δε συνηθίζεται να για τα φασόλια για να τα μεταφυτέψουμε στον κήπο μας, όπως συμβαίνει και με την και το . Προτιμάμε η φύτευση του φασολιού να γίνεται με σπόρο απευθείας στο χώμα. Με αυτό τον τρόπο, οι φασολιές μας ριζώνουν καλύτερα και έχουν πιο πλούσια ανάπτυξη. Πριν την σπορά, βάζουμε τα φασόλια από το προηγούμενο βράδυ σε ένα βρεγμένο πανί για να ενυδατωθούν και να φυτρώσουν γρηγορότερα. Φυτεύουμε τα φασόλια απευθείας στο χώμα, σε βάθος 4-5 εκατοστών, 2-3 σπόρους φασολιού σε κάθε θέση φύτευσης, σε αποστάσεις 20-40 εκατοστών μεταξύ των φυτών και 50-80 εκατοστών μεταξύ των γραμμών φύτευσης.

Η φασολιά είναι σχετικά απαιτητική σε νερό και χρειάζεται τακτικό για να έχει καλή και ποιοτική παραγωγή. Κατά τη φύτευση των φασολιών, αποφεύγουμε τις μεγάλες ποσότητες νερού γιατί μπορεί να σαπίσει ο σπόρος του φασολιού και να μην φυτρώσει. Κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της καρπόδεσης της φασολιάς, απαιτείται επάρκεια νερού και όχι περίσσεια, καθώς το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει πτώση των ανθέων και αποτυχία στην καρπόδεση. Σε καμία περίπτωση δεν αφήνουμε τα φυτά του φασολιού εντελώς απότιστα “για να δέσουν οι καρποί”, όπως υποστηρίζουν παλιοί καλλιεργητές, γιατί με αυτό τον τρόπο ξεραίνεται το άνθος και πέφτει. Συνήθως, ποτίζουμε τις φασολιές κάθε δυο-τρεις μέρες την περίοδο της άνοιξης και κάθε 1-2 μέρες την περίοδο του καλοκαιριού, ώστε το χώμα να διατηρείται σχετικά υγρό γύρω από την ρίζα του φασολιού. Προτιμούμε σύστημα ποτίσματος με σταγόνες για να έχουμε πιο αποτελεσματικό πότισμα των φασολιών και να κάνουμε και εξοινονόμηση νερού.

Η καλλιέργεια του φασολιού έχει σημαντικές ανάγκες σε λίπανση για να εξασφαλίσουμε καλή ανάπτυξη και παραγωγή. Πέραν της βασικής λίπανσης κατά την φύτευση με πλήρες βιολογικό λίπασμα πλούσιο σε , και , είναι σημαντικό να προσθέτουμε κάθε τρεις βδομάδες , ενισχυμένο σε κάλιο και μαγνήσιο για να ενισχύσουμε την παραγωγή των καρπών. Για ενίσχυση της ανθοφορίας και της καρπόδεσης μπορούμε να ψεκάσουμε με διάλυμα ψευδαργύρου, ενώ είναι σημαντικό να προσθέτουμε συμπληρωματικά για να εξασφαλίσουμε καταπράσινη βλάστηση και να αποφύγουμε την εμφάνιση κιτρινισμένων φύλλων.

Η καλλιέργεια του φασολιού προσβάλλεται από αρκετές ασθένειες και έντομα. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας και κακού αερισμού, το φύλλωμα του φασολιού προσβάλλεται από μυκητολογικές ασθένειες όπως ο περονόσπορος, το ωίδιο, ο βοτρύτης, η ασκοχύτωση και η σκωρίαση. Για την οικολογική προστασία του φασολιού από ασθένειες, ψεκάζουμε με διάλυμα και βρέξιμου θειαφιού το φύλλωμα των φασολιών. Τα φασόλια προσβάλλονται από διάφορα έντομα, όπως από τις που τσιμπούν τους καρπούς της φασολιάς και δεν τους αφήνουν να ωριμάσουν. Επίσης, το έντομο της , του και άλλα έντομα που δημιουργούν μελιτώματα τα οποία κολλάνε στα φύλλα και στους καρπούς. Για να αντιμετωπίσουμε τα έντομα που προσβάλλουν τη φασολιά χρησιμοποιούμε οικολογικά σκευάσματα σαπώνων αλάτων καλίου και που προμηθευόμαστε από γεωπονικά καταστήματα. Εναλλακτικά, για την προληπτική προστασία της φασολιάς από έντομα ψεκάζουμε κάθε 10 μέρες με αυτοσχέδια συνταγή που φτιάχνουμε διαλύοντας μία κουταλιά της σούπας τριμμένο πράσινο σαπούνι και μία κουταλιά του γλυκού οινόπνευμα σε ένα λίτρο νερο. Και μην ξεχάσουμε φυσικά τον τετράνυχο, το μικρό αραχνάκι που προσβάλλει τις φασολιές και ξεραίνει το φύλλωμα τους μέσα στο καλοκαίρι. Για την , ψεκάζουμε με τα φύλλα των φυτών σε θερμοκρασίες κάτω των 30 βαθμών Κελσίου για να αποφύγουμε την πρόκληση εγκαυμάτων.

Μια βασική φροντίδα της καλλιέργειας του φασολιού είναι η . Ειδικά αν φυτέψουμε αναρριχώμενες ποικιλίες φασολιού, μόλις τα φυτά αναπτυχθούν και μεγαλώσουν λίγο, απαιτείται υποστήλωση χρησιμοποιώντας καφασωτά ή καλάμια που βρίσκουμε από τον αγρό τα όποια φτιάχνουμε με τον χαρακτηριστικό «ινδιάνικο» τρόπο δεσίματος. Επίσης, είναι πολύ χρήσιμο και λειτούργικό το ειδικό πλαστικό δίχτυ αναρρίχησης φασολιών που κυκλοφορεί στο εμπόριο, το οποίο έχει πλάτος 2 μέτρων και πάνω του δημιουργείται μία μεγάλη επιφάνεια στην οποία μπορούν να αναρριχηθούν εξαιρετικά οι φασολιές μας. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται προσεκτικό δέσιμο των φυτών του φασολιού με σπάγκο, καθώς όπως αναπτύσσονται και καρποφορούν υπάρχει κίνδυνος να πέσουν όταν θα είναι υπερφορτωμένα με καρπό.

Η συγκομιδή των φασολιών ξεκινά περίπου 2 μήνες μετά τη φύτευση και διαρκεί περίπου 2-3 μήνες. Είναι σημαντικό να συγκομίζουμε τους καρπούς του φρέσκου φασολιού πριν ωριμάσουν καλά, γιατί καθώς οι λοβοί ωριμάζουν, σκληραίνουν και γεμίζουν με ίνες που τους κάνουν ακατάλληλους στο μαγείρεμα. Συλλέγουμε δροσερούς τους καρπούς του φρέσκου φασολιού τις πρωινές ώρες και να τους διατηρούμε κατευθείαν στην συντήρηση του ψυγείου προκειμένου να τους μαγειρέψουμε χωρίς να χάνουν καθόλου τη φρεσκάδα τους. Επίσης, αν βράσουμε για ένα λεπτό τα φρέσκα φασολάκια και στην συνέχεια τα ρίξουμε σε κρύο νερό και μετά τα στεγνώσουμε, μπορούμε να τα συντηρήσουμε για αρκετούς μήνες στο ψυγείο. Οι ξερές ποικιλίες φασολιού συγκομίζονται αργότερα από ότι οι φρέσκες όταν ξεραίνοντοι οι λοβοί τους και όταν οι σπόροι έχουν φτάσει στο κανονικό τους μέγεθος και έχουν χάσει την υγρασία τους.

Στις νότιες περιοχές της Ελλάδας, μπορούμε να φυτέψουμε καθιστές ποικιλίες φρέσκου φασολιού όψιμα στα τέλη του καλοκαιριού και να έχουμε σημαντική συγκομιδή μέσα στο φθινόπωρο καθώς λόγω χαμηλότερων θερμοκρασιών που επικρατούν σε σχέση με το καλοκαίρι, έχουμε μειωμένες προσβολές από έντομα και τετράνυχο.