τι μας δίδαξαν οι σοφοί στο πέρασμα του χρόνου και που τα αγνοήσαμε -John Muir

“αυτό το μικρούλι μωβ λουλουδάκι, που το φρόντιζε ο Δημιουργός του, έκλεισε τα πέταλά του, έσκυψε χαμηλά στη χαραμάδα του σπιτιού του και απόλαυσε την καταιγίδα με ασφάλεια” …μια μέρα του Σεπτέμβρη του μακρινού 1867, ο John Muir έκανε έναν περίπατο περίπου 1.600 χλμ. από το Κεντάκι στη Φλόριντα , τον οποίο εξιστόρησε στο βιβλίο του A Thousand-Mile Walk to the Gulf και δεν επέλεξε συγκεκριμένη διαδρομή, παρά μόνο να ακολούθησε “τον πιο άγριο, πιο φυλλοβόλο και λιγότερο πατημένο δρόμο που μπορούσα να βρω” …και ένα βράδυ στις αρχές Ιανουαρίου εκείνου του μακρινού του 1868, ο John Muir ανέβηκε στη στέγη του σπιτιού των φίλων του για να παρακολουθήσει το ηλιοβασίλεμα και μακριά είδε ένα πλοίο, το Island Belle, και έμαθε ότι σύντομα θα απέπλεε για την Κούβα! Ο John Muir επιβιβάστηκε στο πλοίο και βρέθηκε στην Αβάνα και περνούσε τις ώρες του μελετώντας κοχύλια και λουλούδια και τα βότανα στον βοτανικό κήπο της πόλης! και όταν, κάπου γύρω στα 1880, γύρισε στο San Francisco, έφυγε για μια εβδομαδιαία να επισκεφτεί το Yosemite, ένα μέρος για το οποίο είχε μόνο διαβάσει. Βλέποντάς το για πρώτη φορά, συγκλονίστηκε και έγραψε για αυτή την εμπειρία “συγκλονίστηκα από το τοπίο, σκαρφάλωνα στα απότομα βράχια για να δω από πιο κοντά τους καταρράκτες, κραυγάζοντας και ξεφωνίζοντας με τις εικόνες, πηδώντας ακούραστα από λουλούδι σε λουλούδι” και έχτισε εκεί μια μικρή καλύβα κατά μήκος του Yosemite Creek, την οποία σχεδίασε έτσι ώστε ένα τμήμα του ρέματος να ρέει μέσα από μια γωνία του δωματίου, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει τον ήχο του τρεχούμενου νερού. Έζησε στην καλύβα για δύο χρόνια και έγραψε για την περίοδο αυτή στο βιβλίο του First Summer in the Sierra και  η περιγραφή του “φλέγεται από  την αυθεντική δύναμη μιας εμπειρίας μεταμόρφωσης” Και όταν του πρόσφεραν μια θέση διδασκαλίας στο Χάρβαρντ ο John Muir την αρνήθηκε λέγοντας πως “«ποτέ δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή να εγκαταλείψω τη μεγάλη παράσταση του Θεού για μια απλή θέση καθηγητή” και για το αρχέγονο δάσος με τις γιγάντιες Sequoia είχε πει: -. αφού μπήκα στο πάρκο και είδα το υπέροχο μεγαλείο της κοιλάδας, ξεκίνησα μόνος μου και κατασκήνωσα στην ύπαιθρο! Κοιμήθηκε στον καθαρό αέρα και το πρωί με καλωσόρισε μια φρέσκια χιονόπτωση! Ήταν μια νύχτα που δεν ξέχασε ποτέ! Αργότερα μιλώντας σε ένα ακροατήριο τους μετέφερα την εμπειρία μου: Όταν ξάπλωσα τη νύχτα κάτω από εκείνες τις γιγαντιαίες Sequoias ήταν σαν να ξάπλωσα σε έναν ναό που δεν χτίστηκε από ανθρώπινο χέρι, έναν ναό φανταστικότερο από ό,τι θα μπορούσε να χτίσει οποιοσδήποτε ανθρώπινος αρχιτέκτονας” Ο John Muir χρησιμοποιούσε συχνά τον όρο “σπίτι” ως μεταφορά τόσο για τη φύση όσο και για τη γενικότερη στάση του απέναντι στον “ίδιο τον φυσικό κόσμο”. Συχνά χρησιμοποιούσε την οικιακή γλώσσα για να περιγράψει τις επιστημονικές του παρατηρήσεις, όπως όταν έβλεπε τη φύση να παρέχει έναν χώρο, ένα σπίτι, ακόμη και για την πιο μικρή φυτική ζωή: “αυτό το μικρούλι μωβ λουλουδάκι, που το φρόντιζε ο Δημιουργός του, έκλεισε τα πέταλά του, έσκυψε χαμηλά στη χαραμάδα του σπιτιού του και απόλαυσε την καταιγίδα με ασφάλεια” Ο John Muir έβλεπε τη φύση ως και το δικό του σπίτι, όπως όταν έγραφε σε φίλους και περιέγραφε τη Sierra Nevada ως “το ορεινό αρχοντικό του Θεού”. Δεν θεωρούσε όμως μόνο τα βουνά ως “σπίτι”, καθώς ένιωθε μια εγγύτητα ακόμη και με τα πιο μικρά αντικείμενα, και έλεγε: “Οι ίδιες οι πέτρες φαίνονται ομιλητικές, συμπαθητικές, αδελφικές. Δεν είναι περίεργο αν σκεφτούμε ότι όλοι έχουμε τον ίδιο Πατέρα και την ίδια Μητέρα” Πολλά χρόνια αργότερα οι βιογράφοι του θα πουν για τον John Muir: “Ο κόσμος θα ανατρέχει στην εποχή που ζούσε και θα θυμάται τη φωνή του που έψαλε στην έρημο και θα ευλογεί το όνομά του! Θυμάται τον άνθρωπο που τραγούδησε τη δόξα της φύσης σαν άλλος ψαλμωδός και, ως αληθινός καλλιτέχνης, δεν ντρεπόταν για τα συναισθήματά του. Οι συμπατριώτες του του οφείλουν ευγνωμοσύνη ως πρωτοπόρο του συστήματος των εθνικών μας πάρκων! Τα γραπτά και ο ενθουσιασμός του Muir ήταν οι κύριες δυνάμεις που ενέπνευσαν τους επιγόνους του! Όλοι οι δικοί τους πυρσοί άναψαν από τους δικούς του! κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia – botanologia.gr

The post τι μας δίδαξαν οι σοφοί στο πέρασμα του χρόνου και που τα αγνοήσαμε -John Muir appeared first on Βοτανολογία.