Όσοι έχουμε , , και άλλα έχουμε παρατηρήσει ότι ένα μεγάλο μέρος των καρπών τους χάνεται πριν ωριμάσουν.
Και μέχρι ένα σημείο είναι φυσιολογικό. Τα εσπεριδοειδή δημιουργούν χιλιάδες μικρά άνθη από τα οποία ένα ποσοστό μικρότερο του 5% θα γίνει τελικά καρπός.
Τα περισσότερα άνθη θα καταλήξουν στο χώμα, ενώ αρκετοί καρποί θα χαθούν σε επόμενα στάδια ανάπτυξης.
Αυτή είναι μία φυσική διαδικασία που έχουν αναπτύξει τα εσπεριδοειδή για να ρυθμίζουν μόνα τους το φορτίο των καρπών που μένει πάνω στο δέντρο.
Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την καρπόπτωση της λεμονιάς, της πορτοκαλιάς και της μανταρινιάς πέρα από το φυσιολογικό.
Τα εσπεριδοειδή είναι πολύ ευαίσθητα σε μεταβολές που σχετίζονται με το περιβάλλον.
Οι υψηλές θερμοκρασίες, οι απότομες μεταβολές στη θερμοκρασία, η ξηρασία και οι μεταβολές στη διαθεσιμότητα του νερού μπορούν να δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα στην ανθοφορία, την επικονίαση, την καρπόδεση και τη διατήρηση των καρπών πάνω στο δέντρο,
Η πτώση των καρπών στα εσπεριδοειδή εμφανίζεται σε 3 κύριες περιόδους κατά το στάδιο της ανθοφορίας και της καρπόδεσης, στο στάδιο των μικρών καρπών και λίγο πριν τη συγκομιδή.
Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, τα εσπεριδοειδή ρίχνουν ένα μεγάλο ποσοστό των ανθέων.
Πρόκειται για μία φυσιολογική διαδικασία που οδηγεί σε απώλεια περίπου 85% του συνολικού όγκου της ανθοφορίας, με στόχο το δέντρο να μπορέσει να θρέψει επαρκώς τους υπόλοιπους καρπούς.
Το υπερβολικό πότισμα κατά την περίοδο ανθοφορίας των εσπεριδοειδών πρέπει να αποφεύγεται, καθώς όπως και η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων μπορούν να επιδεινώσουν το φαινόμενο.
Τον Φεβρουάριο, τον Απρίλιο και τον Ιούνιο προσθέτουμε πλήρες λίπασμα μαζί με και που βοηθάνε στην ενδυνάμωση των δέντρων.
Συμπληρωματικά, ο διαφυλλικός ψεκασμός με και βοηθάει σημαντικά στην ανθοφορία και την επιτυχία της καρπόδεσης.
Μετά την ανθοφορία, παρατηρούμε το βασικό κύμα πτώσης των καρπών στα εσπεριδοειδή, αυτό που αφορά μικρούς καρπούς και ξεκινάει συνήθως στις αρχές του καλοκαιριού.
Η άνοδος και οι απότομες μεταβολές της θερμορασίας σε συνδυασμό με έλλειψη υγρασίας στο έδαφος αποτελούν την κύρια αιτία.
Σε αυτό το στάδιο, ανάλογα την ποικιλία, είναι σημαντικό το σταθερό πότισμα όπως και η ενίσχυση των δέντρων με σκευάσματα που αυξάνουν την αντοχή τους σε συνθήκες καταπόνησης.
Το φαινόμενο είναι πιο έντονο σε περιοχές με ξηρό κλίμα και χρειάζεται προσοχή στις καλλιεργητικές πρακτικές μέσα στο καλοκαίρι και μπαίνοντας στο φθινόπωρο.
Όταν οι καρποί έχουν φτάσει στο τελικό τους μέγεθος, αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμοι για συγκομιδή έχουμε το τελευταίο στάδιο πτώσης καρπών στα εσπεριδοειδή.
Το ανεπαρκές πότισμα και οι υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες μπορούν να οδηγήσουν σε πρόωρη πτώση καρπών, μαζί με την έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών όπως το .
Επιπλέον, η υπερβολική λίπανση και ειδικότερα η αυξημένη χρήση λιπασμάτων αζώτου συνεισφέρει αρνητικά στην πτώση των καρπών.
Αν και η πτώση των καρπών διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία, βασικό ρόλο παίζουν οι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η θερμοκρασία και το νερό. Με τη βελτίωση του ποτίσματος και την κατάλληλη χρήση προϊόντων λίπανσης μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά την απώλεια καρπών από τα δέντρα μας.
Save as PDF