όταν με ρώτησαν – και με την πείνα μας τι γίνεται ντίνα; αφουγκραζόμενη προσωπικά βιώματα είπα…

…την πρώτη μέρα ήταν μία περίεργη κατάσταση… ….στις δύο επόμενες φορές, είδα, πολύ καθαρά, ότι οι μέρες μας κινούνται γύρω από τα γεύματα και το φαγητό… …στην συνέχεια ο χρόνος πραγματικά επιβράδυνε! Και συνειδητοποίησα πως η αυτοπειθαρχία, ο αυτοέλεγχος, η συνέπεια και η υπευθυνότητα, δεν ξεκινά στο σπίτι, στο σχολείο, στο γραφείο ή στον τραπεζικό μας λογαριασμό. Η ικανότητά μας να ελέγχουμε τις επιθυμίες, τις παρορμήσεις και τη συμπεριφορά μας, ξεκινά με την πιο βασική ανθρώπινη ανάγκη – την επιθυμία να φάμε και να πιούμε! Ακριβώς στο φαγητό, που σύμφωνα με τη θεωρία του Maslow (Πυραμίδα των Αναγκών), βρίσκεται στη βάση, όπου βρίσκονται οι φυσιολογικές ανάγκες του ανθρώπου! Η πείνα μας και το φαγητό! Αν καταφέρουμε να ελέγξουμε την πείνα μας, έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να πετύχουμε τους στόχους μας, να παραμείνουμε πιστοί σε αξίες και αρχές, να ελέγξουμε ολόκληρη τη ζωή μας! Γιατί; Επειδή η πείνα είναι πρωταρχική. Είναι συνεχής. Μας ψιθυρίζει κάθε μέρα. Και πολλές φορές η πείνα δεν είναι πάντα για φαγητό. Συχνά είναι μια κραυγή από μέσα μας! Είναι πείνα για σύνδεση, για νόημα, για αγάπη, για κατανόηση, για ανάπαυση. Η αυτοπειθαρχία δεν είναι να πνίξουμε την πείνα μας, αλλά να την καταλάβουμε! Η αυτοπειθαρχία είναι να μάθουμε να της απαντάμε, όχι πάντα με τροφή, αλλά με φροντίδα! Και αν μπορούμε να την κοιτάξουμε στα μάτια και να πούμε: -. “εγώ επιλέγω πότε και τι καταναλώνω και όχι οι επιθυμίες μου”, τότε έχουμε αποδείξει στον εαυτό μας ότι μπορούμε να αντισταθούμε στον οποιαδήποτε πειρασμό! Ο έλεγχος της όρεξής μας, μας διδάσκει υπομονή, ενισχύει την συγκέντρωσή μας και χτίζει την ψυχική μας δύναμη να λέμε ΟΧΙ! Να λέμε όχι, όχι μόνο στο φαγητό, αλλά και σε συνήθειες που καλλιεργούνται ή επιβάλλονται από το εξωτερικό περιβάλλον όπως 1. όσον αφορά τα μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Κοινωνικά Δίκτυα -. στην συνεχή κατανάλωση περιεχομένου, να κάνουμε scroll ασταμάτητα, -. στην σύγκριση με τους άλλους, την αέναη ανάγκη μας για αποδοχή και επιβεβαίωση, -. στην καλλιέργεια φόβου, να νιώθουμε πως πάντα κάτι χάνουμε αν δεν είμαστε “συνδεδεμένοι” –  2. όσον αφορά τον καταναλωτισμός και το μάρκετινγκ -. στην υπερβολική αγορά πραγμάτων που δεν χρειαζόμαστε, μέσω διαφήμισης, εκπτώσεων, influencers. -. στην συχνή αλλαγή μόδας/τάσεων, να νιώθουμε ανεπαρκείς αν δεν ακολουθούμε –  3. όσον αφορά την εργασιακή κουλτούρα -. στην υπερβολική παραγωγικότητα, η ιδέα ότι “πρέπει πάντα να κάνεις κάτι χρήσιμο”. -. στην διαρκή συνδεσιμότητα, να απαντάμε σε email και μηνύματα ανά πάσα στιγμή-  σε συνήθειες εσωτερικές όπως: -. στον φόβο, το συναίσθημα που προκαλείται ως αντίδραση σε πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο. -. στην αναβλητικότητα, ένας μηχανισμός “προστασίας” που τελικά μας κρατά στάσιμους και αναβάλουμε τα πάντα για “αύριο” -. στην αυτοκριτική/ενοχή, η συνήθεια να είμαστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας. -. στην ανάγκη για έλεγχο, η τάση να θέλουμε να προβλέπουμε/ελέγχουμε τα πάντα. -. στην συνήθεια του “πρέπει”, να λειτουργούμε με βάση κοινωνικές νόρμες και όχι τις αληθινές μας επιθυμίες. -. στην υπακοή, να λέμε “ναι” σε όλα και σε κάθε άλλη συνήθεια που προσπαθεί να μας ελέγξει – και όταν λέμε πως κάτι “μας ελέγχει”, εννοούμε ότι δεν το επιλέγουμε συνειδητά, αλλά το κάνουμε μηχανικά, από πίεση! Ο έλεγχος της πείνας μας,  χτίζει την ψυχική μας δύναμη να λέμε ΟΧΙ σε ότι μειώνει την ελευθερία μας. Όταν ασκούμεθα να τρώμε με προσοχή, να τρώμε ενσυνείδητα, όχι ως τιμωρία, αλλά ως άσκηση προς την επίγνωση! Μαθαίνουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε το φαγητό αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη ζωή. Όταν καταφέρουμε να τρώμε αργά, με ενσυνείδηση, με ευγνωμοσύνη και έλεγχο, μπορούμε και να σκεφτόμαστε αργά, να ενεργούμε με σύνεση και να ζούμε με σκοπό! Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σκλάβοι των επιθυμιών τους – για φαγητό, για άνεση, για διασκέδαση! Η αυτοπειθαρχία είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα προς την ελευθερία μας! Και αυτό το κλειδί σφυρηλατείται στις μικρές, καθημερινές επιλογές που κάνουμε, όταν κανείς δεν μας βλέπει! Όταν καταφέρουμε να ελέγξουμε τι μπαίνει και πότε στο στόμα μας, σύντομα θα ελέγχουμε και τα λόγια μας, τις πράξεις μας, τις αντιδράσεις μας. Και όταν έχουμε αυτόν τον έλεγχο, υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα στη ζωή που δεν μπορούμε να κυριαρχήσουμε! έρρωσθε! κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia – botanologia.gr

The post όταν με ρώτησαν – και με την πείνα μας τι γίνεται ντίνα; αφουγκραζόμενη προσωπικά βιώματα είπα… appeared first on Βοτανολογία.