Ψαρεύοντας καλαμάρια από την ακτή.

Μια καλή πρόταση για εκείνους που τολμούν να βγουν έξω στην καρδιά ενός βαρύ χειμώνα και αψηφούν το ανελέητο απογευματινό βοριαδάκι που ρίχνει την αίσθηση της ήδη χαμηλής θερμοκρασίας 3 με 4 βαθμούς κελσίου, είναι το ψάρεμα του καλαμαριού από την ακτή. Από τα τέλη Οκτωβρίου και μέχρι τον Μάρτιο, ανάλογα με την εξέλιξη του καιρού και την εποχή, τις απογευματινές ώρες, όταν ο ήλιος αρχίσει να δύει μετά τις 5μμ περίπου, με σύμμαχο μας το καλό ντύσιμο που μπορεί να περιλαμβάνει από τα απαραίτητα θερμοεσώρουχα, ένας ζεστός σκούφος και το αντιανεμικό αδιάβροχο τζάκετ μας στήνουμε τα καλάμια μας στην ακτή για να πιάσουμε καλαμάρια. 

Ειδικά στον Σαρωνικό σε τσεκαρισμένες παραλίες που ξέρουμε ότι κρατάνε καλαμάρια, κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών που τα καλαμάρι γυαλώνει, οργανώνεται σωστό πανηγύρι από τους μυημένους του είδους. Είναι ένα ψάρεμα που τις περισσότερες φορές δεν αφήνει ανικανοποίητους όσους το επιχειρούν, και είναι εύκολο στην εφαρμογή του, με διάφορες παραλλαγές σε λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με την διάταξη του παράμαλου και το είδος της αρματωσιάς. Γενικά εφαρμόζονται δύο τρόποι ψαρέματος του καλαμαριού και δύο είδη δολώματος.

Η πρώτη μέθοδος βασίζεται στις αρχές του spinning (συρτή από την ακτή) και συνήθως χρησιμοποιούμε τεχνητό ψαράκι, όπως καλαμαριέρα γαριδάκι με βαριδάκι από 2 έως 3 γραμμάρια. Μια καλή πρόταση είναι η καλαμαριέρες της YO-ZURI, αξιόπιστες, δεν διαλύονται εύκολα και φωσφορίζουν δυνατά την νύχτα. Έχοντας περάσει για μάνα  πετονιά στο μηχανισμό μας με πάχος 0,40mm, δένουμε στην άκρη της ένα στρυφτάρι ή στρυφταροπαραμάνα περίπου νούμερο 4, γιατί δεν υποτιμάμε ποτέ την δύναμη των καλαμαριών, αφού προηγουμένως έχουμε φορέσει στην πετονιά ένα συρώμενο βαρίδι ελιά γύρω στα 20-40 γραμμάρια. Δεν ξεχνάμε το βάρος του συνόλου της αρματωσιάς μας να μην ξεπερνάει το action του καλαμιού. Από την άλλη θηλιά της στριφταροπαραμάνας δένουμε ένα κομμάτι παράμαλο πετονιάς πάχους 0,35mm με μήκος γύρω στους 70 πόντους, και την περνάμε από την μία από τις δύο τρύπες ενός Buldo δετού σχήματος οβάλ και νούμερο πέντε, το οποίο αφήνουμε ελεύθερο να παίζει στο παράμαλο. Στο τέλος του παράμαλου δένουμε την καλαμαριέρα γαριδάκι. Στην πάνω θηλιά του Buldo, που δεν έχουμε λησμονήσει να γεμίσουμε με νερό μέχρι την μέση, τοποθετούμε ένα σιαλούμ νούμερο 7,5mm με τον ακόλουθο τρόπο. Βγάζουμε το σιλικονούχο διάφανο σωληνάκι από την συσκευασία και το φοράμε με λίγη προσπάθεια στην πάνω θηλιά του Buldo. Ίσως το ζέσταμα της σιλικόνης με προσοχή να την μαλακώσει λίγο και να φορεθεί πιο άνετα. Στο σωληνάκι χώνουμε το σιαλούμ αφού πρώτα το έχουμε σπάσει λίγο για να αρχίσει να φωσφορίζει. Έτσι έχουμε έναν φωτεινό φάρο στην θάλασσα που μας δηλώνει το σημείο που ψαρεύει η αρματωσιά και αν βουλιάξει καταλαβαίνουμε ότι έχουμε καλαμάρι πάνω στην καλαμαριέρα. Αυτού του είδους την αρματωσιά την κάνουμε ρίψη και την μαζεύουμε σιγά-σιγά όπως κάνουμε spinning.

Η δεύτερη μέθοδος που λέγεται και ψάρεμα του τεμπέλη, ακολουθούμε ακριβώς τα ίδια βήματα μόνο που αντί για καλαμαριέρα γαριδάκι με βαριδάκι, χρησιμοποιούμε καλαμαριέρα γουρουνάκι. Κάνουμε την ρίψη και περιμένουμε μέχρι να βυθιστεί το Buldo.

Εναλλακτική λύση δολώματος αποτελεί το νωπό με την χρήση καφτερού. Συνήθως βάζουμε στην βελόνα του καφτερού ολόκληρη σαρδέλα ή φρίσσα ή και μπαρμπούνι. Καλό είναι να δένουμε το δόλωμα μας στην βελόνα του καφτερού με ένα ελαστικό νήμα, stonfo κατά προτίμηση, για να μην διαλύεται κατά την βολή και την κρούση στο νερό.

Το τσίμπημα του καλαμαριού είναι αργό δυνατό και συνεχές. Ο σπουδαίος αυτός  θηρευτής που συναντιέται σε όλες σχεδόν τις θάλασσες αναδύεται αργά από τον βυθό αγκαλιάζει με σιγουριά το θήραμα του με τα πλοκάμια του και το παίρνει μαζί του στον βυθό για να το απολαύσει με την ησυχία του.

Εμείς θα είμαστε εκεί να το ξεγελάσουμε και να το μετατρέψουμε από θηρευτή σε θήραμα για να το απολαύσουμε αργότερα με το απαραίτητο καραφάκι ούζου.

Το ψάρεμα του καλαμαριού με την τεχνική του tataki από την ακτή-Shore Tataki Του Δημήτρη Σφαλτού

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι μόνο η εξέλιξη μέσα από τον πειραματισμό ωθεί τις τεχνικές στο ψάρεμα των καλαμαριών σε σωστό δρόμο.Δοκιμάσαμε να αλλάξουμε τα δεδομένα σε μια τεχνική που χρησιμοποιείται για το ψάρεμα του καλαμαριού από βάρκα, το tataki, και να την εφαρμόσουμε σε ψάρεμα από την ακτή.Τα αποτελέσματα ήταν αφοπλιστικά θετικά και μιλούν από μόνα τους…

Την αφορμή την βρήκαμε πριν από τρία χρόνια, όταν σε πολυψαρεμένα μέρη τα καλαμάρια άρχισαν να τσιμπούν πολύ δύστροπα στις μεγάλες καλαμαριέρες μας.Μετά την πολύ επιτυχημένη τεχνική του διπλαριού καλαμαριέρων στο eging , ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε πολύ μικρές καλαμαριέρες τύπου sutte, oppai sutte, σε διπλάρια, με βαρίδι στο κατώτερο μέρος της αρματωσιάς, αντί για μεγαλύτερη καλαμαριέρα.

Τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά, και καλαμάρια που έτρωγαν πολύ καχύποπτα, έπεφταν σαν χαζά στις μικροσκοπικές καλαμαριέρες. Το όλο εγχείρημα θύμιζε πάρα πολύ το tataki που εφαρμόστηκε πρώτη φορά στην Ιαπωνία για ψαρέματα καλαμαριών από βάρκα. Η βασική τεχνική του tataki στηρίζεται σε μια αρματωσιά τύπου καθετής, με 3-5 μικρές αμολύβωτες καλαμαριέρες oppai sutte, και μεγάλο βαρίδι στο τελείωμά της για να επιτυγχάνεται η βύθιση σε μεγάλο βάθος.

Η αρματωσιά του tataki είναι σχετικά μακριά και οι καλαμαριέρες δένονται με θηλιές πάνω στην πετονιά. Όλες είναι σε σειρά και εκτελούν μικρές σπασμωδικές κινήσεις ,σε μικρή απόσταση πάνω στον κύριο κορμό της αρματωσιάς. H αρματωσιά του tataki ψαρεύει κατά κύριο λόγο στον βυθό.Υπάρχουν επίσης εξειδικευμένα καλάμια για το tataki , για να επιτυγχάνονται σωστά οι κινήσεις των πολύ μικρών καλαμαριέρων.

Αυτό που πρωτοσκέφτηκα όταν είχα δει το tataki από βάρκα, ήταν να το εφαρμόσω σε ψαρέματα από την ακτή για να εκμεταλλευτώ την μεγάλη αποδοτικότητα που έχουν οι μικρές καλαμαριέρες στο ψάρεμά του καλαμαριού.

Αυτό που άλλαξα ήταν το μήκος της αρματωσιάς, τις παραμάνες για τις μικρές καλαμαριέρες πάνω στις θηλιές και την προσθήκη ενός μικρού βαριδιού με τμήμα ψιλής πετονιάς για τους δύσκολους βυθούς με σκαλώματα.
Η μεγάλη επιτυχία του tataki γενικά, επίκειται στην παρουσίαση των μικρών καλαμαριέρων oppai sutte. Δίνουμε την εντύπωση ότι ένα μικρό κοπάδι από μικρόψαρα εκτελούν σπασμωδικές κινήσεις σαν να είναι τραυματισμένα.

Η κίνηση αυτή φαίνεται ακριβώς σαν το σπαρτάρισμα των ψαριών πάνω σε δίχτυ, και τα καλαμάρια δεν μπορούν απλά να αντισταθούν. Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι σε πολυψαρεμένους τόπους η εμφάνιση μιας 3,0-3,5 egi καλαμαριέρας στο πουθενά πια, ξενίζει τα καλαμάρια αρνητικά, εάν αυτά είναι καχύποπτα.
Για να γυρίσουμε πάλι στην αρματωσιά του tataki από την ακτή, ή αλλιώς shore tataki, θα χρειαστούμε για την κατασκευή της μία αόρατη πετονιά 0,27-0,30 χιλιοστά. Αυτό το πάχος θέλουμε, γιατί θα κατασκευάσουμε πάνω στην αρματωσιά τρεις θηλιές για να εφαρμόσουμε τις καλαμαριέρες μας, και η αντοχή θα μειωθεί αναπόφευκτα .

Θα φτιάξουμε λοιπόν 3 θηλιές , οι οποίες θα είναι τύπου dropper loop, με σύνδεσμο-παραμάνα στο εσωτερικό της. Η κατασκευή αυτή είναι απλή, έχει περιγραφεί στο site www.carp-matchfishing.gr με βήματα, στον τομέα των κόμπων.

Θα διπλώσουμε την πετονιά με την παραμάνα για τις καλαμαριέρες oppai sutte στο εσωτερικό της.Θα φτιάξουμε 3 σπείρες και θα κρατήσουμε με το δάχτυλό μας ένα κενό.Θα φτιάξουμε μετά το κενό άλλες 3 σπείρες. Από το κενό που κρατήσαμε με το δάχτυλό μας, θα περάσουμε την παραμάνα, θα σφίξουμε και η θηλιά dropper loop θα είναι έτοιμη.

Συνολικά θα φτιάξουμε 3 θηλιές σε μήκος περίπου 50-60 εκατοστών. Στο πάνω και στο κάτω μέρος της αρματωσιάς θα φτιάξουμε δύο θηλιές με τον κόμπο του οκτώ. Στην πάνω θηλιά θα συνδέσουμε την παραμάνα του νήματος και στην κάτω θηλιά θα συνδέσουμε το μικρό μας βαρίδι, το οποίο θα συνδέεται με μια ψιλή πετονιά 0,18-0,20, για να σπάει εύκολα σε περίπτωση σκαλώματος και για να μην χάσουμε τις μικρές μας καλαμαριέρες.

Η πετονιά καλό θα είναι να είναι αόρατη, με αντοχή στα γδαρσίματα. Οι παραμάνες που χρησιμοποιούμε είναι εξειδικευμένες για να τοποθετούνται οι μικρές καλαμαριέρες τύπου oppai sutte.

Οι παραμάνες αυτές έχουν δύο παράλληλα σιδεράκια για να ασφαλίζουν τον κεντρικό κορμό και την τρύπα της καλαμαριέρας. Δεν είναι οι κλασικές που μπαίνουν σε κρίκους, υπάρχουν όμως διαθέσιμες εάν ψάξετε και στην ελληνική αγορά.

Οι παραμάνες αυτές χρειάζονται για να αλλάζουν γρήγορα οι μικρές καλαμαριέρες και να κάνουμε δοκιμές για ποια είναι η πιο αποδοτική με τις εκάστοτε συνθήκες και τα γούστα των καλαμαριών. Δεν μπορούμε να έχουμε τις καλαμαριέρες δεμένες πάνω στις θηλιές απευθείας, γιατί δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε εύκολα, χωρίς να επέμβουμε στην συνολική αρματωσιά.

Αυτό που πρέπει να προσέξετε, είναι όταν ασφαλίσετε τις καλαμαριέρες πάνω στις παραμάνες των θηλιών, να έχουν απόσταση μεταξύ τους, για να μην μπλέκονται στα τινάγματα.

Τα βαρίδια που χρησιμοποιούμε μπορεί να είναι απλά , αλλά και εξειδικευμένα. Έχουμε βρει μεγάλη αποδοτικότητα στα σχήματα σταγόνας που έχουν και επικάλυψη φωσφόρου, γιατί είναι υδροδυναμικά και δεν σκαλώνουν εύκολα.

Από εκεί και μετά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε βαρίδι εσείς θέλετε μεταξύ 10-20 γραμμάρια, αρκεί να είναι συνδεδεμένο με ψιλή πετονιά (μήκους 30-40 εκατοστών) για να κοπεί εάν σκαλώσει στον βυθό. Βαρίδια τύπου καμπάνα, σφαίρα ή αυτά για το drop shot κάνουν την ίδια δουλειά.

Οι καλαμαριέρες που θα χρησιμοποιήσουμε είναι πολύ μικρές , αμολύβωτες και έχουν οι περισσότερες μία σειρά από αρπάδια στο τελείωμα τους. Εάν ψάξετε στο διαδίκτυο την λέξη oppai sutte, θα καταλάβετε ακριβώς για ποιες μιλάω. Μπορεί να είναι απλές πλαστικές, με ύφασμα, με θερμικό πανί ή και σιλικόνης.

Οι πιο αποδοτικές είναι αυτές με το θερμικό πανί (warm jacket) και οι σιλικονούχες. Σε κάθε περίπτωση όμως, θα πρέπει να έχετε μια μικρή γκάμα από διαφορετικά χρώματα, για να ταιριάξετε στις συνθήκες που ψαρεύετε και στις ορέξεις των καλαμαριών.

Είναι νύχτες που τα καλαμάρια χτυπούσαν ένα συγκεκριμένο χρώμα και σχήμα, ενώ άφηναν ανέπαφες τις υπόλοιπες δύο πάνω στην αρματωσιά μας. Με την προσθήκη και στις τρεις καλαμαριέρες το ίδιο χρώμα, είδαμε το διπλό, ακόμη και το σπάνιο τριπλό πιάσιμο καλαμαριών , που ήταν μια ασύγκριτη εμπειρία!
Για να ψαρέψουμε το shore tataki θα χρειαστούμε ένα καλάμι τύπου eging , με εύρος από 2,5-4,0 egi, και αυτό γιατί εάν έχουμε ρεύματα , να μπορούμε να βάλουμε βαρίδι έως και 22-23 γραμμάρια.

Η κίνηση που δίνει ένα καθαρόαιμο καλάμι eging στις μικρές μας καλαμαριέρες λόγω δράσης, είναι ασυναγώνιστη με καλάμια άλλων τεχνικών ψαρέματος. Πολύ χρήσιμα επίσης φάνηκαν τα καλάμια του heavy rock fishing, γιατί έχουν πολύ ευαίσθητη μύτη, μπορούν εύκολα να ανιχνεύσουν τα χτυπήματα των καλαμαριών, ενώ έχουν πολύ αθλητικό και ευχάριστο ψάρεμα στα καλαμάρια.

Το νήμα που θα χρησιμοποιήσουμε στον μηχανισμό μας τέλος θα είναι κλάσης από 0,6-1 ΡΕ, ανάλογα βέβαια και με τις προδιαγραφές που δίνει ο κατασκευαστής στο καλάμι σας.
ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ SHORE TATAKI
Πάμε τώρα στα ευχάριστα… Η κλασική τεχνική για να ψαρέψουμε μια αρματωσιά με tataki από την ακτή, είναι να κάνουμε την βολή μας και να αφήσουμε την αρματωσιά να βυθιστεί, προσέχοντας πάντα στο κατέβασμά της να έχουμε άμεση επαφή με το νήμα μας. Πολλές φορές μας έχει τύχει να χτυπήσει το καλαμάρι στο κατέβασμα, αφού το όλο σύνολο μοιάζει σαν κοπάδι ψαριών που τρέχει να κρυφτεί στο βυθό.

Μόλις η αρματωσιά βυθιστεί ,αρχίζουμε να κάνουμε μικρά κάθετα jerks προς τα πάνω με το καλάμι μας με ταχύτητα , ίσα-ίσα να τεντώνει το νήμα και να λυγίζει ελαφρά η μύτη.Εκτελούμε 4-5 ελαφρά τινάγματα και αφήνουμε, με τεντωμένο πάντα το νήμα μας. Αυτή η κίνηση φτάνει για να τρεμοπαίζουνε οι καλαμαριέρες στον βυθό, και να φαίνονται σαν τραυματισμένο κοπάδι ψαριών. Εκεί είναι που στο 80-90% παίρνουμε το χτύπημα από το καλαμάρι, μόλις σταματήσει η κίνηση των oppai sutte και ηρεμήσουν.

Εάν δεν έχουμε χτύπημα από καλαμάρι , κάνουμε πάλι 4-5 χτυπήματα και περιμένουμε. Μπορούμε να σηκώσουμε ψηλά την αρματωσιά μας, και να την αφήσουμε πάλι να πατώσει , και σιγά-σιγά και την φέρνουμε προς τα εμάς, «ψάχνοντας» και τον τόπο.
Εάν ο βυθός είναι γεμάτος σκαλώματα, το βαρίδι με την λεπτή πετονιά μπορεί άνετα να προστατέψει την συνολική μας αρματωσιά. Εάν σκαλώσει, δένουμε ένα καινούριο βαρίδι και κάνουμε πλεύση με τινάγματα, όπως θα δουλεύαμε και μια μονή καλαμαριέρα, χωρίς όμως να την αφήσουμε να πατώσει. Οι κινήσεις με το tataki από την ακτή είναι πάρα πολλές, μπορείτε και εσείς να πειραματιστείτε.

Προσέξτε όμως να είναι πολύ ήπιες, γιατί οι καλαμαριέρες που βρίσκονται πάνω στις θηλιές δεν έχουν μεγάλο εύρος κινήσεων και κινδυνεύετε να τις παρουσιάσετε πολύ «άτσαλα». Τα καλαμάρια ξέρουν ότι τα μικρόψαρα δεν εκτινάσσονται με υψηλές ταχύτητες, που αντιστοιχούν στα βίαια και απότομα τινάγματα.
Το shore tataki δουλεύει και σε ρεύματα, γιατί οι μικρές καλαμαριέρες έχουν μικρή αντίσταση στο νερό, και το βαρίδι στο κάτω μέρος τις κρατάει σχετικά καλά καθηλωμένες στον βυθό. Στα ρεύματα επίσης ακόμη και εάν δεν κάνουμε τινάγματα, το ίδιο το ρεύμα τις κουνάει υποδειγματικά…

Μετά το χτύπημα του καλαμαριού, το μαζεύουμε με ήπιες κινήσεις, γιατί οι μικρές καλαμαριέρες έχουν μονές σειρές με αρπάδια και τα καρφώματα μπορεί να είναι επιπόλαια (ένας ακόμη λόγος που τα καλάμια eging είναι πολύ χρήσιμα). Εγώ πάντως έχω σηκώσει και από το νερό μεγάλα καλαμάρια χωρίς να σχιστούνε τα πλοκάμια τους, ειδικά όταν βλέπω ότι δεν έχουν πιαστεί από τα δύο μακριά τους πλοκάμια.

Το ψάρεμα από την ακτή με shore tataki είναι μια δική μου επινόηση, δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα από κανέναν , και αποτελεί μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία, με πολύ αποδοτικά αποτελέσματα.

Είναι η μελέτη σε πολλές «εργατοώρες» ψαρέματος καλαμαριών, είναι το μεράκι να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα στο ψάρεμα και να μην διστάζουμε να τα εφαρμόζουμε, να τα τροποποιούμε, και να τα ενσωματώνουμε στην τεχνική μας.

To shore tataki έχει δώσει καλαμάρια σε μέρες γενικής αψαρίας, και έχει δώσει πολλές σουπιές σε μέρη που δεν φανταζόμασταν. Είναι το κάτι διαφορετικό, είναι η παρουσίαση ενός κοπαδιού με μικρόψαρα, που δεν μπορεί να αποδώσει σωστά κάποια άλλη τεχνική με μονή καλαμαριέρα. Να είστε όλοι καλά , με τα καλαμάρια αγκαλιά!

https://www.fishingspot.gr/